Antoni Kieszkowski
| Barnaba Antoni Ignacy | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Kazimierz Kieszkowski |
| Matka |
Katarzyna Kamieńska |
| Żona |
Elżbieta |
| Dzieci |
Marianna, Tekla, Stanisław |
Antoni Kieszkowski herbu Krzywda (ur. 1739, zm. 1814) – właściciel ziemski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1739 jako Barnaba Antoni Ignacy[1]. Wywodził się z rodu Kieszkowskich herbu Krzywda[2]. Był wnukiem Jana Kieszkowskiego (komornik graniczny sandomierski) oraz synem Kazimierza Kieszkowskiego (podczaszy bracławski, zastawny posiadacz Rzeczowa, Psów i Woli Kuraszowej w 1725 i zarządca dóbr dobromilskich) i Katarzyny z domu Kamieńskiej[1]. Miał braci: Jana Tomasza (ur. 1731, komornik graniczny chęciński, elektor Stanisława Augusta Poniatowskiego, bezdzietny), Walentego Macieja (1733-1794, członek Stanów Galicyjskich, kapitan wojsk polskich, bezdzietny), Stanisława Jana (ur. 1734), Rajmunda (1735-1736), Mikołaja Ignacego (ur. 1737)[1].
Od swojego brata Walentego w 1733 nabył połowę Rudnika, a w 1794 Hruszatyce, Hruszatyczki, Sanoczany, Szandrowiec, Czarną, Żołobek, Rosochate[1]. Przejął także dobra Górzna, których część (własną oraz otrzymane po braciach Janie i Walentym i po przyrodniej siostrze Urszuli Wąsowicz z domu Cieszkowskiej) sprzedał na rzecz Potockiego w 1799[1].
Ożenił się z Elżbietą z domu Korzeniowską, po pierwszym mężu Olszańską[1]. Ich dziećmi byli: Marianna (po pierwszym mężu Raszewska, po drugim mężu Gruszczyna), Tekla i Stanisław (1772-1842, odziedziczył dobra po Antonim)[1]. Zmarł w 1814[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 10: Kęstowscy – Komorowscy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1907, s. 1-391.