Armia Wyzwolenia Narodowego (Peru)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Armia Wyzwolenia Narodowego (hiszp. Ejército de Liberación Nacional, ELN) – grupa partyzancka z Peru.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Założycielami ELN byli członkowie Komunistycznej Partii Peru (PCP)[1] i Ruchu Rewolucyjnej Lewicy (MIR)[1]. Przywódcą formacji był Héctor Béjar[2]. ELN dążyła do wywołania w kraju rewolucji w kubańskim wydaniu[3]. Grupa rozpoczęła działalność militarną w maju 1962 roku[1]. Partyzantka działała w regionie Cuzco[2]. Oddziały ELN rozbite zostały w 1965 roku[2].

Wsparcie zagraniczne[edytuj | edytuj kod]

Grupa członków ELN przeszła szkolenie na Kubie[1].

Ideologia[edytuj | edytuj kod]

Była organizacją marksistowsko-leninowską[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Guerrilla Warfare s. 283
  2. ↑ a b c Historical Dictionary of Peru s. 137
  3. ↑ a b El Ejército de Liberación Nacional del Perú: 50 años de lucha. lahaine.org. [dostęp 2017-10-07]. (hiszp.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Che Guevara, Brian Loveman, Thomas M. Davies, Jr: Guerrilla Warfare. SR Books, 2002. ISBN 978-0-8420-2678-9.
  • Peter F. Klarén: Historical Dictionary of Peru. SR Books, 2002. ISBN 978-1-5381-0667-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Armia_Wyzwolenia_Narodowego_(Peru)&oldid=64093317”