Astron (fizyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Astron – urządzenie typu "butelki magnetycznej" do wytwarzania plazmy. Zaproponowane przez Nicholasa Christofilosa. Pracowało w Lawrence Livermore National Laboratory w latach 60. i 70. XX wieku.

Plazma była utrzymywana za pomocą pola magnetycznego wytwarzanego przez poruszające się ruchem śrubowym elektrony, wstrzykiwane do komory z energią 50 MeV.

Urządzenie miało długość 27 metrów i średnicę wewnętrzną 0,9 metra. Uzyskiwana plazma miała gęstość 1014 cząstek na cm³.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).