Atłas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Atłasowa szata mandaryna, XIX wiek

Atłas (arab. atlas "gładki"[1]) – gładka tkanina, wytwarzana z różnych surowców, która z jednej strony jest błyszcząca, a z drugiej (lewej) matowa.

Atłas wykonuje się splotem atłasowym z przędzy bawełnianej lub włókien wiskozowych. Niekiedy wyrabiany był z naturalnego jedwabiu. Może być gładki lub wzorzysty. Stosowany na bieliznę, ubrania, podszewki, suknie oraz jako tkanina obiciowa na meble.

Historia tkaniny[edytuj | edytuj kod]

Początki atłasu sięgają starożytności, od VI w. była używana w Bizancjum, od XII w. zaczęto go wytwarzać w Europie Zachodniej. W Polsce, zwany też jako hatłas, wzmiankowany był przez Reja i Falibogowskiego. W 1620 jedwabny atłas kosztował 2.5 zł za łokieć[2]. Tkany od XVII w. w Brodach koło Lwowa oraz w Gdańsku.

Jednym z rodzajów atłasu jest satyna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza, 1927 [dostęp 2023-01-30] (pol.).
  2. Gołębiowski Łukasz, Ubiory w Polsce: od najdawniejszych czasów, Kraków, 1861, s. 116.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9.