Autorytet deontyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Autorytet deontycznyautorytet przełożonego, tego, który ma władzę i ma prawo rozkazywać: szefa, komendanta, kierownika.

J. M. Bocheński ujął to tak: "P jest autorytetem deontycznym dla A w dziedzinie D wtedy i tylko wtedy, kiedy istnieje zdarzenie Z z tego rodzaju, że – po pierwsze – A pragnie, by Z zostało urzeczywistnione – po drugie, A jest przekonany, że wykonanie przez niego wszystkich nakazów danych przez P z naciskiem, a należących do dziedziny D jest warunkiem koniecznym urzeczywistnienia owego Z"[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. M. Bocheński, "Co to jest autorytet", [w:] "Logika i filozofia. Wybór pism", Warszawa 1993, s. 268.