Awit Reniger

Awit Reniger (ros. Авит Момертович Ренигер, ur. 1853, zm. 11 stycznia^?/24 stycznia 1907 w Wilnie) – polski lekarz, praktykował w Wilnie i Szyrwintach.

Syn Mamerta. Ukończył Akademię Medyko-Chirurgiczną w Sankt Petersburgu i 13 kwietnia 1883 otrzymał tytuł doktora medycyny po przedstawieniu pracy K' patologičeskoj anatomii kostnogo mozga pri otravlenii fosforom. Praca dotyczyła zmian patologicznych wywołanych zatruciem białym fosforem wywołanych doświadczalnie u psów i obserwowanych u samobójców. Praca była jedną z pierwszych podejmujących temat epidemii otruć, przypadkowych i zamierzonych, białym fosforem używanym wówczas do produkcji zapałek.

Zmarł nagle w styczniu 1907, pochowany jest na cmentarzu przy kościele św. Piotra i Pawła w Wilnie.

Reniger był żonaty z Kamilą z Bejnarowiczów (zm. 1932), ślub odbył się 25 czerwca 1883 w Wilnie w kościele św. Piotra i Pawła. Mieli dwie córki, Janinę (1892–1956) i Irenę (1899–1987).

Bibliografia

• Zenobiusz Bednarski. Dr med. Awit Reniger (1853–1907) i jego rozprawa na stopień doktora medycyny. „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny”, s. 209–212, 2001. PMID: 11968183.