Bojarki
53°37′56″N 25°06′42″E/53,632222 25,111667| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 53°37′56″N 25°06′42″E/53,632222 25,111667
| |
Bojarki (biał. Баяркі, Bajarki; ros. Боярки, Bojarki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Chodorowce, przy drodze republikańskiej R141.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Żołudek. Były własnością Uruskich.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie szczuczyńskim (od 29 maja 1929, wcześniej w powiecie lidzkim)[1], w gminie Żołudek[2]. W źródłach z tego okresu występują także pod nazwami: Bojarki Chocianowskie, Bojary Chocianowskie[2] i Bojary Karpieckie[3].
W 1921 miejscowość liczyła 78 mieszkańców, zamieszkałych w 16 budynkach, w tym 73 Białorusinów i 5 Polaków. 73 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 5 rzymskokatolickiego[2].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 33, poz. 307
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
- ↑ Mapa WIG Bielica. [dostęp 2023-02-11]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bojary (36), pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 188.
- Mapa WIG Bielica. [dostęp 2023-02-11]. (pol.).