Bojarki
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
53°37′56″N 25°06′42″E/53,632222 25,111667 |
Bojarki (biał. Баяркі, Bajarki; ros. Боярки, Bojarki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Chodorowce, przy drodze republikańskiej R141.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Żołudek. Były własnością Uruskich.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie szczuczyńskim (od 29 maja 1929, wcześniej w powiecie lidzkim)[1], w gminie Żołudek[2]. W źródłach z tego okresu występują także pod nazwami: Bojarki Chocianowskie, Bojary Chocianowskie[2] i Bojary Karpieckie[3].
W 1921 miejscowość liczyła 78 mieszkańców, zamieszkałych w 16 budynkach, w tym 73 Białorusinów i 5 Polaków. 73 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 5 rzymskokatolickiego[2].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 33, poz. 307
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
- ↑ Mapa WIG Bielica. [dostęp 2023-02-11]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bojary (36), pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 188 .
- Mapa WIG Bielica. [dostęp 2023-02-11]. (pol.).