Barbara (Błochina)
| Jelizawieta Błochina | |
| ihumenia | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1843 |
| Data śmierci |
23 grudnia 1915 |
| Przełożona Piuchtickiego Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej | |
| Okres sprawowania |
1892–1897 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
12 sierpnia 1887 |
Barbara, imię świeckie Jelizawieta Dmitrijewna Błochina (ur. 1843, zm. 23 grudnia 1915) – rosyjska mniszka prawosławna, pierwsza przełożona Piuchtickiego Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej.
Pochodziła z rodziny kupieckiej, straciła ojca jako dwumiesięczne dziecko. Od dziesiątego roku życia żyła w monasterze Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Kostromie. W klasztorze nauczyła się wyszywania, śpiewu cerkiewnego, służyła w cerkwiach jako lektorka i chórzystka, uzyskała dyplom siostry miłosierdzia. Pracowała w tym charakterze w szpitalach polowych w czasie wojny rosyjsko-tureckiej lat 1877–1878[1]. Wieczyste śluby mnisze złożyła 12 sierpnia 1887[1].
W 1888 została skierowana do guberni estońskiej w celu organizacji żeńskiej wspólnoty prawosławnej przy cerkwi w Jõhvi. W 1891 wspólnota została przeniesiona na miejsce znane jako Pühitsetud (błogosławione, Piuchtice w wersji zruszczonej) i otrzymała wezwanie Zaśnięcia Matki Bożej. Mniszka Barbara wprowadziła w niej pełną regułę zakonną; rok później wspólnota uzyskała status monasteru cenobitycznego. 31 stycznia 1893 jej przełożoną podniesiono do godności ihumeni[1].
W okresie sprawowania przez igumenię Barbarę swoich obowiązków wzniesiony został zaprojektowany przez Michaiła Prieobrażenskiego kompleks budynków klasztornych z cerkwiami, świętą bramą, refektarzem, budynkami mieszkalnymi i murem z basztami. Igumenia Barbara założyła przy monasterze przytułek dla sierot i osób starszych, szkołę dla dzieci z ubogich rodzin, ambulatorium i aptekę. Kierowany przez nią klasztor szybko zyskał szacunek wśród miejscowej ludności[1].
W 1897 ukazem Świątobliwego Synodu Rządzącego ihumenia Barbara została przeniesiona do eparchii kazańskiej i tatarstańskiej. Zmarła w 1915 i została pochowana na terenie klasztoru Trójcy Świętej i w Kosmodiemjansku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e ИГУМЕНИЯ ВАРВАРА I (Елисавета Димитриевна Блохина – 1843-1915) первая игумения Пюхтицкой обители. [dostęp 2013-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-10)].