Bariera przeciwczołgowa
Bariera przeciwczołgowa – zapora inżynieryjna budowana na kierunkach prawdopodobnego ruchu czołgów i transporterów opancerzonych przeciwnika. Rozróżnia się bariery przeciwwieżowe, budowane w lasach poprzez mocowanie do drzew okrąglaków na wysokości wież czołgowych oraz bariery pełne budowane na drogach z okrąglaków i kamieni, które tworzone w miastach czasami przypominają barykady ze strzelnicami do prowadzenia ognia[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989, s. 17. ISBN 83-11-07423-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 34. ISBN 83-11-06229-3.