Barytomierz izotopowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Barytomierz izotopowy – przyrząd pomiarowy do wyznaczania zawartości siarczku baru wykorzystujący wyjątkowo silne pochłanianie promieni gamma przez bar, np. w rudach czy produktach zwierających bar.

Nazwa instrumentu pomiarowego pochodzi od barytu – najpowszechniej występującego minerału zawierającego bar.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).