Baszta Lontowa w Kołobrzegu
 nr rej. 97 z 10 sierpnia 1956
| |
 Baszta od strony ul. Dubois | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Kołobrzeg |
| Adres |
ul. Stanisława Dubois 20 |
| Typ budynku |
baszta |
| Styl architektoniczny |
gotyk |
| Ukończenie budowy |
XIV wiek |
Położenie na mapie Kołobrzegu  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego  | |
 54°10′39,0″N 15°34′35,5″E/54,177500 15,576528
| |
Baszta Lontowa w Kołobrzegu (potocznie Baszta Prochowa) – jedna z dwóch zachowanych baszt średniowiecznych w Kołobrzegu.
Baszta Lontowa jest jedynym obiektem średniowiecznego systemu obronnego miasta, który przetrwał do dnia dzisiejszego w całości.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Baszta Lontowa została wzniesiona w XIV wieku i pierwotnie wchodziła w skład gotyckich murów miejskich.
Przetrwała rozbudowę bastionowych fortyfikacji Kołobrzegu w XVII i XVIII wieku oraz wyburzanie Twierdzy Kołobrzeg pod koniec XIX wieku. W czasie walk o miasto w 1945 r. nieznacznie uszkodzona. Po II wojnie światowej wskutek niepoprawnego tłumaczenia jej nazwy z języka niemieckiego została nazwana błędnie Basztą Prochową[2] (w rzeczywistości Baszta Prochowa znajdowała się w pobliżu ulic Katedralnej i Rzecznej). Po 1945 roku jej wnętrze było wielokrotnie przebudowywane. Mieściły się w niej dom noclegowy, kawiarnia, punkt informacji turystycznej i siedziba kołobrzeskiego oddziału PTTK. W 2019 roku budynek nabyło miasto.[3]
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Baszta została zbudowana na planie prostokąta. Ma 4 kondygnacje i strych. Obiekt jest podpiwniczony. Dach kryty czerwoną dachówką. Elewacja jest zdobiona pięcioma pionowymi lizenami, w których znajdują się nisze okienne. Część parterowa posiada po prawej stronie portal wejściowy, z zamurowaną częścią ostrołukową, a także jest zaopatrzona w neogotyckie okno ze zdeformowanym zakończeniem gotyckim. Murowana część dachu od wschodu i zachodu posiada podobne, rytmiczne zdobienia jak elewacja frontowa, jednak widoczne są pewne zakłócenia, wynikające ze zniszczeń i przebudowy. Baszta graniczyła z fosą i była włączona w mur miejski. Od strony południowej elewacja posiada identyczne lizeny, jednak są one pozbawione okien. Zaopatrzono je jedynie w wąskie otwory strzelnicze.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Frankowski – pionier polskiego muzealnictwa w powojennym Kołobrzegu.
- ↑ Baszta Prochowa w Kołobrzegu znajdowała się w innej części starego miasta. Uległa zniszczeniu na skutek eksplozji zgromadzonego w niej prochu w 1652 roku. Hieronim Kroczyński. Twierdza Kołobrzeg. Warszawa 1998. s. 5
- ↑ Baszta Lontowa już w rękach miasta | eKołobrzeg.pl, ekolobrzeg.pl [dostęp 2021-09-03] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Patan, Przewodnik po Kołobrzegu i okolicach, Kołobrzeg: Agencja Wydawnicza „Patan-Press”, 1996, ISBN 83-905486-0-9, OCLC 749258558.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- PTTK Oddział w Kołobrzegu. pttk.kolobrzeg.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-17)].