Bawełniak stokowy
| Sigmodon planifrons[1] | |||
| Nelson & E.A. Goldmann, 1933[2] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
bawełniak stokowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
Bawełniak stokowy[5] (Sigmodon planifrons) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Zasięg występowania bawełniaka stokowego jest ograniczony do pacyficznego zboczy Sierra de Miahuatlán, w południowej części stanu Oaxaca, w Meksyku[6].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 1933 roku amerykańscy zoolodzy Edward William Nelson i Edward Alphonso Goldman nadając mu nazwę Sigmodon planifrons[2]. Holotyp pochodził z Juquili, na wysokości 5000 ft (1524 m), w południowo-zachodniej części stanu Oaxaca, w Meksyku[7].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Sigmodon: gr. σῖγμα sigma „litera Σ”; ὀδούς odous, ὀδóντος odontos „ząb”; w aluzji do sigmoidalnego wzoru na zębach trzonowych gdy ich korony są zużyte[8].
- planifrons: łac. planus „poziom, płaski”; frons, frontis „brew, czoło”[9].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 119 mm, długość ogona 88–111 mm, długość ucha 14 mm, długość tylnej stopy samic 29 mm; brak danych dotyczących masy ciała[10].
Populacja
[edytuj | edytuj kod]Ich populacja spada[10].
Zagrożenia
[edytuj | edytuj kod]Bawełniaki stokowe są zagrożone przez fragmentację, przekształcanie siedlisk dla turystyki i rolnictwa[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sigmodon planifrons, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b E.W. Nelson & E.A. Goldman. Three new rodents from southern Mexico. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 46, s. 197, 1933. (ang.).
- ↑ G.G. Goodwin. Three new cotton rats from Tehuantepec, Mexico. „American Museum novitates”. 1705, s. 1, 1955. (ang.).
- ↑ G.G. Goodwin. Renaming of Sigmodon planifrons minor Goodwin. „Journal of Mammalogy”. 40 (3), s. 447, 1959. DOI: 10.1093/jmammal/40.3.447. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 388. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon (Sigmodon) planifrons. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-11].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ a b c U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 403. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).