Berenika z Chios
Berenika (gr. Βερενίκη; zm. 71 p.n.e.) – wysoko urodzona kobieta z Chios, która została kochanką i trzecią żoną króla Pontu Mitrydadesa VI Eupatora[1].
W 86 p.n.e. Mitrydates VI wysłał swoich generałów do podbicia i wysiedlenia rdzennych mieszkańców wyspy Chios, na której zamierzał osadzić pontyjskich osadników[2].
W tym samym czasie Mitrydates poznał Berenikę, która była jedną z wysoko urodzonych mieszkańców stołecznego miasta Chios, wysłanych do Pontu w celu pertraktacji z królem. Wkrótce stała się kochanką, a później trzecią żoną Mitrydatesa VI. Nie wiemy niczego pewnego o ich związku, chociaż najprawdopodobniej to na jej część Mitrydates VI zmienił nazwę stolicy wyspy Chios na Berenike[2]. Miasto nosiło tę nazwę do czasu aneksji wyspy przez Rzymian około 85 p.n.e.[2]
W 71 p.n.e. Mitrydates VI nakazał Berenice popełnienie samobójstwa przez zażycie trucizny, po to by nie wpadła w ręce rzymskiego dowódcy Lukullusa i nie wydała mu sekretów taktyki męża. Kiedy zażycie trucizny nie przyniosło rezultatu, Berenika została uduszona[3].
Berenika zaś porwała kubek trucizny. A była przy niej matka i prosiła ją także o truciznę. Podała jej i obie razem truciznę wypiły. Ale moc jej poskutkowała w słabym ciele. Bereniki, która za mało wypiła, nie uśmierciła. Podskoczył Bakchides i walczącą ze śmiercią udusił[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- M. Getzel, Hellenistic settlements in Europe, the islands and Asia Minor, Cohen University of California Press, 1995
- A. Mayor, The Poison King: the life and legend of Mithradates, Rome’s deadliest enemy, Princeton University Press, 2009