Beta Blume’a

Beta Blume'a (ang. Blume beta) - odmiana współczynnika beta, opracowana przez Marshalla Blume'a, stosowana w ocenie ryzyka inwestycyjnego na rynku kapitałowym.

Betę zgodnie z metodą zaproponowaną przez Blume'a oblicza się korygując wskaźnik beta uzyskany za pomocą klasycznych metod ekonometrycznych (np. MNK):

β_B = γ + φβ,

gdzie:

β_B - beta skorygowana metodą Blume'a,

β - beta otrzymana np. za pomocą MNK.

Korekta zaproponowana przez Blume'a uwzględnia występowanie zaobserwowanego przezeń związku pomiędzy oszacowaniami współczynnika beta dla kolejnych okresów. Relacja ta okazała się być w przybliżeniu liniowa, a jednocześnie, jak twierdził Blume, pozwalała na bardziej precyzyjne prognozowanie wartości współczynnika beta. Współczynniki γ i φ mogą być także dobierane arbitralnie - najczęściej spotykaną postacią zależności jest:

β_B = ⅓ + ⅔ β.

Korekta Blume'a z racji swej prostoty jest często wykorzystywana w ocenie ryzyka inwestycyjnego.

Zobacz też

• hedging

Bibliografia

• K. Pera, R. Buła, D. Mitrenga: Modele inwestycyjne. C.H. Beck, Warszawa 2014.
• Hasła na literę B i C - StockWatch.pl. stockwatch.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-25)].