Białoruski Związek Włościański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białoruski Związek Włościański
Państwo

 Polska

Skrót

BZW

Data założenia

10 listopada 1925

Data rozwiązania

1932

Ideologia polityczna

autonomizm

Białoruski Związek Włościański (biał. Беларускі Сялянскі Саюз, Biełaruski Sialański Sajuz) – partia białoruskiej mniejszości narodowej działająca w latach 1925-1932 na terenie północno-wschodnich ziem II Rzeczypospolitej.

Została założona 10 listopada 1925 roku przez działaczy Białoruskiej Partii Socjaldemokratycznej. Głosiła poglądy zbliżone do chrześcijańskiej demokracji – domagała się autonomii dla mieszkających w Polsce Białorusinów, prawa do rozwoju oświaty i kultury w języku ojczystym, zaprzestania szykan wobec działaczy białoruskiego ruchu narodowego, zniesienia osadnictwa wojskowego, podziału ziemi obszarniczej między chłopów, swobody wyznania oraz zmniejszenia obciążeń wobec białoruskiego chłopstwa.

Organizacja współpracowała z chrześcijańskimi demokratami. Do jej głównych działaczy należeli Fabian Jeremicz i Bazyli Rogula.

Partia wydawała w latach 1926-1929 gazetę Sialanskaja Niwa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Garlicki A., Landau Z., Roszkowski W., Stawecki P., Tomaszewski J. (red. red.) "Encyklopedia historii II Rzeczypospolitej", Warszawa 1999, ISBN 83-214-1101-0