Bifurkacja (telekomunikacja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bifurkacja[1] – rozdział przepływu między wiele ścieżek. Zapotrzebowanie (sumaryczny przepływ między wybranymi węzłami w sieci) nie jest zbifurkowane, jeżeli jest realizowane za pomocą pojedynczej ścieżki. W przeciwnym wypadku zapotrzebowanie jest zbifurkowane.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tamra Carpenter: Telecommunications Access Network Design. San Francisco: Morgan Kaufmann Publishers—Elsevier, 2004.