Biotyt (pocisk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Biotyt – polski pocisk ćwiczebny kalibru 125 mm przeznaczony do szkolenia w strzelaniu pociskami przeciwpancernymi podkalibrowymi, stabilizowanymi brzechwowo (APFSDS).

W czasie szkolenia załóg czołgów poważnym problemem jest duża strefa niebezpieczna przy strzelaniu pociskami APFSDS. Sięga ona 20-40 km. Dlatego w WITU opracowano prototypy dwóch ćwiczebnych pocisków APFSDS. Projekty otrzymały kryptonimy Biotyt i Baryt.

Biotyt jest pociskiem rdzeniowym, składającym się ze stalowego rdzenia osadzonego w trójdzielnym, sabocie ze stopu aluminium. Wewnątrz rdzenia umieszczony jest ładunek pirotechniczny który po przeleceniu poprzez pocisk około 2000 m powoduje oderwanie tylnej, ubrzechwionej części rdzenia. Powoduje to destabilizację pocisku dzięki czemu szybko wytraca on prędkość, a w rezultacie strefa niebezpieczna zmniejsza się do 6000-8500 m

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Kuśnierz, Zygmunt Pankowski, Mariusz Magier. 125 mm ćwiczebna amunicja czołgowa konstrukcji Wojskowego Instytutu Technicznego Uzbrojenia. „Nowa Technika Wojskowa”. 2002. Nr. 3. s. s. 14-15. ISSN 1230-1655.