Bitwa nad Largą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Boca Juniors (dyskusja | edycje) o 23:57, 2 mar 2007. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Bitwa nad Largą miała miejsce 18 lipca 1770 podczas wojny rosyjsko-tureckiej 1768-1774.

Bitwa została stoczona nad rzeką Largą między armią turecko-tatarską Abazy Paszy i chana krymskiego Kapłana II Gireja liczącą 45000 żołnierzy (15000 janczarów, 30000 Tatarów i 33 działa) a armią rosyjską feldmarszałka Piotra Rumiancewa (32000 piechoty i 8000 jazdy).

Turcy i Tatarzy zajęli umocnioną pozycję u ujścia rzeki Largi do Prutu. Przód armii osłonięty był bagnistą doliną rzeki Largi, natomiast na lewym skrzydle płynęła rzeka Prut. Wieczorem 17 lipca armia rosyjska z dala od pozycji nieprzyjaciela zbudowała 4 mosty przez Largę. W nocy cała armia Rumiancewa oprócz wydzielonej grupy Plemiannikowa (6000 żołnierzy) bez przeszkód przeprawiła się na drugi brzeg Largi, ruszając w kierunku pozycji turecko-tatarskich. O godzinie 4:00 artyleria rosyjska otworzyła ogień w kierunku pozycji nieprzyjacielskich. Jednocześnie ruszyła do natarcia grupa Plemiannikowa, której zadaniem było odciągnięcie uwagi nieprzyjaciela od głównych sił rosyjskich. Atak Tatarów Plemiannikow odparł ogniem piechoty i artylerii. Inna grupa tatarska obeszła lewe skrzydło rosyjskie, z zamiarem zaatakowania tyłów, co udało się Rosjanom udaremnić za pomocą grupy piechoty i artylerii, wydzielonych z sił rezerwowych. Jednocześnie główne siły pod wodzą generała Repnina przełamały opór janczarów i wdarły się do obozu. Turcy i Tatarzy rzucili się do ucieczki, ścigani przez jazdę rosyjską. W bitwie trwającej 8 godzin stracili 1000 zabitych i 2000 jeńców, głównie janczarów. Zwycięstwo rosyjskie było zupełne. Rosjanie opanowali cały obóz nieprzyjaciela oraz zdobyli wszystkie 33 tureckie działa. W nagrodę za tak znakomite zwycięstwo Rumiancew nagrodzony został Orderem Św. Jerzego pierwszego stopnia. Dwa tygodnie później Rosjanie odnieśli jeszcze większe zwycięstwo w bitwie nad Kagułem.


Literatura

  • Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I


Zobacz też