Bitwa o Beledweyne (2010)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa o Beledweyne
Wojna w Somalii (od 2009)
Czas

10–14 oraz 22 stycznia 2010

Miejsce

Beledweyne

Terytorium

Somalia

Wynik

taktyczne zwycięstwo milicji Ahlu w I fazie; wkrótce odbicie miasta przez radykalnych islamistów

Strony konfliktu
Hizbul Islam
Asz-Szabab (wsparcie udzielone pod koniec walk)
Ahlu Sunnah Wal Jamaah
Somalia Tymczasowy Rząd Federalny (Unia Trybunałów Islamskich)
Dowódcy
Shurie Farah Sabriye Aden Abdulle Awale
Tawane Hure
brak współrzędnych

Bitwa o Beledweyne – zbrojne starcie między prorządową milicją Ahlu Sunnah Wal Jamaah z radykalnymi rebeliantami z grupy Hizbul Islam wspieranymi przez Al-Shabaab, rozegrane w dniach 1014 stycznia i 22 stycznia 2010. Była to pierwsza bitwa w centralnej Somalii od czasu zakończenia sojuszu między rebeliantami. Mimo to rywalizujące frakcje islamistyczne walczyły wspólnie przeciwko milicji Ahlu i oddziałami sił rządowych. Walki zakończyły porażką sufistów Ahlu Sunnah Wal Jamaah.

Bitwa[edytuj | edytuj kod]

Walki rozpoczęły się wczesnym rankiem 10 stycznia, kiedy siły Ahlu zaatakowały kontrolujących miasto rebeliantów. Atak nastąpił od wschodu i po pierwszym dniu bitwy przejęto kontrolę na wschodnią częścią miasta. Miasto było bowiem jest podzielone na dwie wyraźne części przez rzekę Shabelle[1].

11 stycznia do kontrataku przeszli rebelianci. Prorządowe bojówki odparły atak, a walki rozprzestrzeniły się do centrum miasta. Członek Ahlu Aden Abdulle Awale skarżył się, iż rząd nie wysłał żadnego wsparcia w obliczu ciężkich walk. W drugiej części dnia już wyraźnie osłabiona milicja ustępowała rebeliantom, którzy odbili ważne strategiczne lokalizacje we wschodniej części miasta m.in. posterunek policji. Jednak ciężkie walki były kontynuowane[2].

12 stycznia do silnego ataku przystąpili sufiści z Ahlu, którzy znowu zdołali podejść do centrum miasta. Milicja odbiła posterunek policji. Walki koncentrowały się wokół mostu Liq-Liqato, który oddziela część wschodnią miasta od zachodniej. Rebelianci przeszli wówczas do ostrzału moździerzowego. Tysiące cywilów opuściło domostwa w obawie przed ogniem. Tego dnia w starciach zginęło 10 osób, a 11 odniosło rany. By ratować sytuację w mieście, suficka milicja została wsparta przez oddział rządowych żołnierzy z Unii Trybunałów Islamskich. Natomiast tyły Hizbul Islam zostały wsparte przez Szebabów, mimo tego, iż ugrupowania były od października 2009 w stanie wojny. Była to pierwsza wspólna walka rebeliantów od czasu rozpoczęcia tego kryzysu[3].

13 stycznia zginęło pięć osób, a 10 zostało rannych. W pobliżu mostu nadal trwał ostrzał moździerzowy. Dowódca Ahlu, ogłosił, iż jego siły zbrojne miały przewagę w walce, ale starcia zaczęły ustawać. Ostrzegano jednak mieszkańców, że w każdej chwili może nastąpić restart bitwy[4].

Wznowienie walk nastąpiło już w dniu następnym. W wyniku starć na moście i wschodniej części miasta, śmierć poniosło 25 osób, a 60 zostało rannych. Jednak wieczorem walki znowu ustały. Miejscowa rada plemienna wezwała do definitywnego zaprzestania walk ze względu na rosnącą liczbę ofiar cywilnych i uszkodzeń mienia cywilnego[5].

II faza[edytuj | edytuj kod]

Walki ustały na tydzień. 22 stycznia nieoczekiwanie szturm na miasto podjęli rebelianci. Po jednym dniu walk osamotniona milicja Ahlu Sunnah wycofała się z miasta do wioski El Gal[6]. Miasto odbiło Hizbul Islam, jednak Szebabowie twierdzą, że także uczestniczyli w ataku[7]. Rebelianci zadeklarowali pomoc przesiedleńcom w powrocie do miasta[8].

24 stycznia rebelianci podążając za formacjami sprzymierzonymi z rządem w Mogadiszu, zajęły wioski El Gal i Owmad. Ahlu Sunnah Wal Jamaah został wyparty z dala od Beledweyne[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]