Przejdź do zawartości

Bliźniacza Studnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bliźniacza Studnia
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Małej Łąki

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

80 m

Głębokość

45 m

Deniwelacja

45 m

Wysokość otworów

1795 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

150 m

Ekspozycja otworów

ku górze

Data odkrycia

znana od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.E-13.09

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bliźniacza Studnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Bliźniacza Studnia”
Ziemia49°14′25″N 19°55′30″E/49,240278 19,925000

Bliźniacza Studniajaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się w Wyżniej Świstówce niedaleko wejścia do Jaskini Śnieżnej na wysokości 1795 metrów n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 80 metrów, a jej deniwelacja około 45 metrów[2].

Kopa Kondracka i Małołączniak, pomiędzy nimi Wyżnia Świstówka

Opis jaskini

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa jaskini wzięła się stąd, że stanowią ją dwie pionowe studnie (jedna większa, druga mniejsza) położone obok siebie. Każda z nich ma własny otwór wejściowy. Studnie łączą się ze sobą na głębokości 8 metrów, natomiast na głębokości 20–30 metrów znajduje się zawalisko, z którego odchodzi w górę równoległy do obu studni kominek. W jaskini jest jeszcze spora salka do której wejście znajduje się we wschodniej ścianie większej studni[3].

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

W większej studni cały rok leży gruby płat śnieżno-lodowy. Nie pozwala on dostać się do partii niżej położonych. Roślinność (paprocie, mchy, glony i porosty) występuje do głębokości 9 metrów w głąb studni[3].

Historia odkryć

[edytuj | edytuj kod]

Choć otwory jaskini znane były od dawna juhasom z Doliny Małej Łąki pierwsi zwiedzili ją grotołazi zakopiańscy w 1959 roku.

W 1981 roku do zawaliska na dnie jaskini zeszli grotołazi wrocławscy.

23 sierpnia 1992 roku Maciej Tomaszek z STJ KW Kraków korzystając z bardzo niskiego poziomu lodu zdołał zjechać na głębokość około −45 metrów. Niestety nie udało mu się skartować nowo odkrytych partii, gdyż podczas kolejnej wizyty był znacznie wyższy poziom lodu[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
  2. Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
  3. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-08-27] (pol.).