Bolesław Sawrymowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bolesław Sawrymowicz (ur. 7 września 1836 - zm. 23 stycznia 1905 w Irkucku) – polski inżynier komunikacji, budowniczy linii kolejowych w Rosji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w polskiej rodzinie ziemiańskiej w gub. kowieńskiej. W latach 1858-1859 studiował na uniwersytecie w Dorpacie[1]. Studiów nie ukończył, W 1860 wstąpił w armii rosyjskiej, od 1862 w 7 pułku dragonów. Ukończył konstantynowską szkołę wojskową artylerii w Petersburgu (1864) W latach 1864-1867 kierował 1 brygadą wojsk inżynieryjnych przy budowie linii kolejowych w rejonie Noworosyjska[2]. Po zwolnieniu z wojska w stopniu kapitana w 1867[2] studiował i ukończył Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu (1873)[3].

Potem pracował przy budowie jako inżynier w latach 1873-1876 kolei Morszańsk-Syzrań (Моршано-Сызранская железная дорога), jako główny inżynier w latach 1876-1877 kolei Ugłowka-Borowicze (Боровичская железная дорога), a potem w latach 1877-1879 kolei Murom-Kowrow (Муромская железная дорога), Krzywy Róg-Jekaterynosław (Екатерининская железная дорога), w latach 1881-1884 kolei Samara-Ufa (Самаро-Златоустовская железная дорога), w latach kolei 1885-1898 Samara-Orenburg (Оренбургская железная дорога)[2]. Potem w latach 1898-1892 był naczelnikiem linii kolejowej Ufa – Złatoust[1].

Od 1893 został kierownikiem wydziału technicznego Dyrekcji Budowy Kolei Syberyjskiej[4] a następnie naczelnikiem Kolei Amurskiej (1894-1899)[5]. Realizator ostatniego odcinka Kolei Transsyberyjskiej. W latach 1899-1905 był autorem projektu i naczelnikiem budowy tzw. Kolei Krugobajkalskiej ( od Irkucka, wzdłuż brzegu Bajkału, do stacji Mysowaja – długości ponad 240 km). Linia kolejowa wijąca się nad brzegiem jeziora stanowi wybitne osiągnięcie w zakresie budownictwa kolejowego[5]. W końcowym okresie budowy został dotknięty ślepotą.

Odznaczony[edytuj | edytuj kod]

  • Order Świętego Stanisława III stopnia (1883)[1]
  • Order św. Anny III stopnia (1884)[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Савримович, Болеслав Устинович, - Irkipedia
  2. a b c Леонид Григорьевич Колотило, В. Г. АндриенкоТрансбайкальский перекрёсток: проблемы транспортных путей и железнодорожной паромной переправы через озеро Байкал на рубеже XIX—XX вв., Санкт-Петербург 2005.- 520 с. ISBN 5-02-025060-0, С.477.
  3. Janusz Jankowski, Leningradskij ordiena Lenina Institut inżenierow żeleznodorożnogo transporta imieni akadiemika W. N. Obrazcowa 1809—1959. Wsiesojuznoje izdatielsko-poligraficzeskoje objedinienije Ministierstwa putiej soobszczenija, Moskwa 1960, [recenzja] – "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki" t. 8, z. 2, 1963, s.294
  4. Leonid Ostrowski, Wkład Polaków w rozwój i przemysłowe zagospodarowanie Syberii, "Zesłaniec"
  5. a b Sergiusz Leończyk, Wkład Polaków w budowę Kolei Transsyberyjskiej, KOZIRYNEK