Bomba lotnicza wz. 39

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bomba lotnicza wz. 39
Państwo

 Polska

Typ

bomba burząca

Historia
Data konstrukcji

1938

Dane techniczne
Długość

159,3 cm

Średnica

34 cm

Masa

200 kg

Bomba lotnicza wz. 39 (BS-530) – bomba burząca skonstruowana w 1938 roku w Biurze Studiów Spółki Akcyjnej Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich. Była to bomba cylindryczna, przeznaczona do przenoszenia w komorze bombowej.

Wyprodukowano serię próbną korpusów tych bomb. Korpusy te elaborowano w Fabryce Amunicji nr 1 w Skarżysku. W wyniku prób zdecydowano o wprowadzeniu bomby do uzbrojenia jako wz. 39. Pierwsza partia bomb miała liczyć 100 szt. Producentem skorup miała być Spółka Akcyjna Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich, a brzechw Zakłady Metalurgiczne L. Kranc i T. Łempicki.

Bomba wz. 39 miała cylindryczny korpus z zaokrągloną częścią głowicową. Do stożkowej części ogonowej zamocowane były brzechwy o czterech piórach. Bomba miała być uzbrajana dwoma zapalnikami, głowicowym i tylnym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Popiel: Uzbrojenie lotnictwa polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo SIGMA NOT, 1991. ISBN 83-85001-37-9.