Boris Łukomski
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
181 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Boris Siemionowicz Łukomski (ros. Борис Семёнович Лукомский, ur. 6 czerwca 1951 w Saratowie) – rosyjski szpadzista reprezentujący ZSRR, brązowy medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku zajął 5. miejsce w zawodach drużynowych i 17. w indywidualnych. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 roku reprezentacja ZSRR w składzie: Aszot Karagjan, Aleksandr Abuszachmietow, Aleksandr Możajew, Boris Łukomski i Władimir Smirnow zdobywała brązowy medal. W rywalizacji indywidualnej zajął tym razem siódme miejsce.
Podczas mistrzostw świata w Göteborgu w 1973 roku razem z Igorem Waletowem, Wiktorem Modzolewskim, Aszotem Karagjanem i Siergiejem Paramonowem zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał następnie brązowy medal mistrzostwach świata w Buenos Aires (1977), srebrny na mistrzostwach świata w Hamburgu (1978) oraz złoty na mistrzostwach świata w Melbourne (1979). Ponadto zdobył dwa medale w rywalizacji indywidualnej: brązowy na mistrzostwach świata w Grenoble w 1974 roku (plasując się za Szwedem Rolfem Edlingiem i Francuzem Jacquesem Brodinem) oraz srebrny podczas mistrzostw świata w Budapeszcie rok później (za Alexandrem Puschem z RFN).[1]
Po zakończeniu kariery został trenerem. Mieszka i pracuje w Chicago[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-09-15] (niem.).
- ↑ Российские спортсмены, спортивная Россия - ЛУКОМСКИЙ Борис Семенович [online], infosport.ru [dostęp 2023-09-15] (ros.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Olympedia - Boris Lukomsky. olympedia.org. [dostęp 2023-09-15]. (ang.).