Brachynopus apicellus

Brachynopus apicellus
(Broun, 1880)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	łodzikowate
Plemię	Scaphisomatini
Rodzaj	Brachynopus
Gatunek	Brachynopus apicellus
Synonimy
Scaphisoma apicella Broun, 1880

Brachynopus apicellus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych, podrodziny łodzikowatych i plemienia Scaphisomatini.

Gatunek ten opisany został w 1880 roku przez Thomasa Brouna jako Scaphisoma apicella. W rodzaju Brachynopus umieszczony został w 2003 roku przez Ivana Löbla i Richarda A.B. Leschena.

Chrząszcz o ciele długości od 1,7 do 1,85 mm, w zarysie owalnym i silnie zwężonym ku końcowi, o ubarwieniu o ochrowym do ciemnorudobrązowego z dwubarwnymi pokrywami: przód jest głównie ciemnoochrowy do czarnego, a tył głównie żółtawy. Aparat gębowy cechują wąskie żuwki zewnętrzne, ułożone w rzędy zęby szczytowe żuwek wewnętrznych oraz lekko zakrzywione ostatnie człony głaszczków wargowych, osadzone wierzchołkowo na członach przedostatnich. Podszczękowa powierzchnia głowy zaopatrzona jest w dołkowane kanaliki, gularna w pory. Przedplecze ma tylne kąty nie dochodzące do szwów anapleuralnych. Panewki bioder przednich odnóży mają nieoszczecinione przednie krawędzie. Szerokość tarczki wynosi ⅓ szerokości wierzchu skrzydłotułowia. Na pokrywach brak grubszych punktów, występują natomiast rzędy nasadowe i kolce przyszwowe. Linie biodrowe za środkową parą odnóży są łukowato wygięte. Zapiersie (metawentryt) nie jest zlane z episternitami zatułowia. Tylna para skrzydeł jest zredukowana. W odnóżach przedniej i środkowej pary golenie pozbawione są nasadowych kolców. U samca edeagus ma w woreczku wewnętrznym wydłużony skleryt.

Owad endemiczny dla Nowej Zelandii, znany z Wyspy Północnej.