Campephilus
| Campephilus[1] | |||
| G.R. Gray, 1840[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – dzięcioł jasnodzioby (C. guatemalensis) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Campephilus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Picus principalis Linnaeus, 1758 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Campephilus – rodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[10].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 28–60 cm; masa ciała 178–570 g[10].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Dendrocopus: gr. δενδρον dendron „drzewo”; κοπος kopos „uderzający”, od κοπτω koptō „uderzać”[11]. Gatunek typowy: Picus principalis Linnaeus, 1758; młodszy homonim Dendrocopus Vieillot, 1816 (Picidae).
- Campephilus: gr. καμπη kampē „gąsienica”; φιλος philos „miłośnik”[11].
- Megapicos: gr. μεγας megas, μεγαλη megale „wielki”; późnogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[11]. Gatunek typowy: Picus imperialis Gould, 1832.
- Phloeoceastes: gr. φλοιος phloios – kora drzewa, od φλεω phleō „obfitować”; κεαζω keazō „podzielić, rozszczepić”[11]. Gatunek typowy: Picus robustus M.H.C. Lichtenstein, 1819.
- Scapaneus: gr. σκαπανευς skapaneus „kopacz”, od σκαπανευω skapaneuō „wykopać”, od σκαπτω skaptō „kopać”[11]. Gatunek typowy: Picus melanoleucos J.F. Gmelin, 1788.
- Cniparchus: gr. κνιψ knips, κνιπος knipos „kornik, owad”; αρχος arkhos „wódz”, od αρχω arkhō „rządzić”[11]. Gatunek typowy: Picus haematogaster von Tschudi, 1844.
- Ipocrantor: gr. ιψ ips, ιπος ipos „kornik”; κραντωρ krantōr, κραντορος krantoros „władca, monarcha”, od κραινω krainō „dowodzić”[11]. Gatunek typowy: Picus magellanicus P.P. King, 1827.
- Megalopipo: gr. μεγας megas, μεγαλη megalē „wielki”; πιπω pipō „dzięcioł”[11]. Korekta nazwy Megapicos Malherbe, 1849.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:
- Campephilus pollens (Bonaparte, 1845) – dzięcioł białowstęgi
- Campephilus haematogaster (von Tschudi, 1844) – dzięcioł wspaniały
- Campephilus rubricollis (Boddaert, 1783) – dzięcioł czerwonoszyi
- Campephilus robustus (M.H.C. Lichtenstein, 1819) – dzięcioł jasnogrzbiety
- Campephilus guatemalensis (Hartlaub, 1844) – dzięcioł jasnodzioby
- Campephilus melanoleucos (J.F. Gmelin, 1788) – dzięcioł szkarłatnoczuby
- Campephilus gayaquilensis (Lesson, 1845) – dzięcioł pręgogrzbiety
- Campephilus leucopogon (Valenciennes, 1826) – dzięcioł płowogrzbiety
- Campephilus magellanicus (P.P. King, 1827) – dzięcioł magellański
- Campephilus principalis (Linnaeus, 1758) – dzięcioł wielkodzioby – takson prawdopodobnie wymarły[13], ponownie odkryty w 2004 roku[14], lecz odkrycie to zostało niemal natychmiast zakwestionowane i brak jest niezbitych dowodów na istnienie tego gatunku[15][16][17][18]
- Campephilus imperialis (Gould, 1832) – dzięcioł cesarski – takson prawdopodobnie wymarły około 1956 roku[19]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Campephilus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 54. (ang.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte: A geographical and comparative list of the birds of Europe and North America. London: J. Van Voorst, 1838, s. 39. (ang.).
- ↑ A. Malherbe. Nouvelle classification des Picinées ou pics, devant bervir de base a une monographie de ces oiseaux grimpeurs, accompagnée de planches peintes. „Mémoires de l’Académie nationale de Metz”. 30, s. 317, 1849. (fr.).
- ↑ J. Cabanis. Uebersicht der im Berliner Museum befindlichen Vögel von Costa Rica. „Journal für Ornithologie”. 10, s. 175–176, 1862. (niem.).
- ↑ Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 90.
- ↑ Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 98.
- ↑ Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 98.
- ↑ C.J. Sundevall: Conspectum avium picinarum. Stockholm: Samson & Wallin, 1866, s. 4. (łac.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-06-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Campephilini Blyth, 1852 (wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-28].
- ↑ BirdLife International, Campephilus principalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-1 [dostęp 2017-01-16] (ang.).
- ↑ J.W. Fitzpatrick, M. Lammertink, M.D. Luneau Jr., T.W. Gallagher, B.R. Harrison, G.M. Sparling, K.V. Rosenberg, R.W. Rohrbaugh, E.C.H. Swarthout, P.H. Wrege, S.B. Swarthout, M.S. Dantzker, R.A. Charif, T.R. Barksdale, J.V. Remsen Jr., S.D. Simon, D. Zollner. Ivory-billed Woodpecker (Campephilus principalis) persists in continental North America. „Science”. 308, s. 1460–1462, 2005. DOI: 10.1126/science.1114103. (ang.).
- ↑ A. Nemésio, M. Rodrigues. A redescoberta do pica-pau-bico-de-marfim (Campephilus principalis): Onde fica o metodo cientifico?. „Atualidades Ornitológicas”. 125, s. 14, 2005. (hiszp.).
- ↑ D.A. Sibley, L.R. Bevier, M.A. Patten, C.S. Elphick. Comment on “Ivory-billed Woodpecker (Campephilus principalis) persists in continental North America”. „Science”. 311, s. 1555, 2006. DOI: 10.1126/science.1122778. (ang.).
- ↑ J.W. Fitzpatrick, M. Lammertink, M.D. Luneau, T.W. Gallagher, K.V. Rosenberg. Response to comment on "Ivory-billed Woodpecker (Campephilus principalis) persists in continental North America". „Science”. 311, s. 1555, 2006. DOI: 10.1126/science.1123581. (ang.).
- ↑ J.M. Collinson. Video analysis of the escape flight of Pileated Woodpecker Dryocopus pileatus: does the Ivory-billed Woodpecker Campephilus principalis persist in continental North America?. „BMC Biology”. 5, s. 8, 2007. DOI: 10.1186/1741-7007-5-8. (ang.).
- ↑ BirdLife International, Campephilus imperialis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-1 [dostęp 2017-01-16] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 4: Klettervögel. Cz. 2: Spechte. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1863, s. 1–179. (niem.).