Catharijnesingel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Catharijnesingel
Ilustracja
Państwo

 Holandia

brak współrzędnych

Catharijnesingel – historyczny kanał w Utrechtcie w Holandii. W latach 1968–2010 ulica (Catharijnebaan). W 2022 roku odbudowa kanału została nagrodzona European Prize for Urban Public Space.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wraz ze wzrostem ilości samochodów w mieście władze Utrechtu zastanawiały się jak usprawnić system drogowy. W 1959 roku poproszono o pomoc niemieckiego specjalistę od ruchu drogowego Maxa E. Feuchtingera, który zaproponował zasypanie otaczających miasto kanałów (dawnej fosy) i zastąpienie ich dwupasmową obwodnicą. Propozycja ta spotykała się z protestem mieszkańców. W 1959 roku powstał Comité Binnenstad en Singels, który zmusił władze do powołania niezależnego specjalisty w celu zweryfikowania planów Feuchtingiera. J.A. Kuiper opracował w latach 1960–1962 nowy plan w którym zachowano wschodnią część kanałów[1]. Decyzję o zasypaniu części kanału podjęto w 1968 roku[2]. Zasypano kanał Weerdsingel i część Catharijnesingel. W ich miejscu powstała w centrum Utrechtu autostrada miejska nosząca nazwę Catharijnebaan. Została ona zamknięta dla ruchu w 2010 roku[3].

Po zburzeniu dotychczasowego dworca i kilku budynków zbudowano centrum handlowe i usługowe Hoog Catharijne[4]. Pod centrum biegł otwarty tunel będący pozostałością dawnego kanału w którym w latach 90. XX wieku mieszkali narkomani. Został on zagrodzony pod koniec XX wieku, a podczas przebudowy zbudowano nad nim przezroczystą podłogę, aby odwiedzający Hoog Catharijne mogli zobaczyć przepływające kanałem łodzie. Ponieważ Hoog Catharijne się zestarzało w 2006 roku rozpoczęto remont, który trwał do 2019 roku[4].

W 1990 roku Ben Nijssen utworzył grupę Utrecht weer omsingeld! (Utrecht znów otoczony!), ktorej członkowie podjęli działania w celu przywrócenia kanałów[5]. W 2002 roku przeprowadzono referendum w sprawie przywrócenia kanałów Weerdsingel i Catharijnesingel i przebudowy Hoog Catharijne[6][7].

Postanowiono zburzyć Catharijnebaan i przekształcić ponownie w kanał. W 2020 roku kanał został odrestaurowany i udostępniony do zwiedzania. 25 sierpnia 2020 roku przekopano ostatni odcinek i do kanału wpuszczono wodę. Oficjalne otwarcie odbyło się 12 września 2020 roku[8][9].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

W 2022 roku odbudowa kanału została nagrodzona European Prize for Urban Public Space w konkursie organizowanym co 2 lata przez Centrum Kultury Współczesnej w Barcelonie. W edycji 2022 wzięło udział 328 realizacji z 35 państw w Europie[10].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G.J. Röhner, Comité binnenstad en singels (Het Utrechts Archief ) - Het Utrechts Archief [online], hetutrechtsarchief.nl [dostęp 2023-07-30] (niderl.).
  2. Opening van de singel, 12 september 2020 [online] [dostęp 2023-07-23] (niderl.).
  3. Catharijnebaan in Utrecht afgesloten [online], www.rtvutrecht.nl, 15 marca 2010 [dostęp 2023-08-01] (niderl.).
  4. a b Lisa Schonenberg, Geschiedenis van Hoog Catharijne [online], Opvallend Utrecht, 15 października 2020 [dostęp 2023-07-30] (niderl.).
  5. Singel is terug, maar dat ging niet vanzelf [online], Binnenstadskrant Utrecht [dostęp 2023-07-30] (niderl.).
  6. Binnenstad Utrecht weer omsingeld door water [online], Nieuws.nl, 12 września 2020 [dostęp 2023-07-30] (niderl.).
  7. Utrecht heeft de singel terug | Geografie.nl [online], geografie.nl [dostęp 2023-07-30] (niderl.).
  8. Water terug op de Catharijnesingel [online], Van Wijk Nieuwegein [dostęp 2023-02-02] (niderl.).
  9. Opening van de singel, 12 september 2020 [online], 6 stycznia 2021 [dostęp 2023-07-30] (niderl.).
  10. Kamil Białas, Zburzyli autostradę, by odsłonić kanał. To najlepsza przestrzeń publiczna w Europie! [online], Magazyn WhiteMAD - moda, architektura, design w jednym miejscu, 27 stycznia 2023 [dostęp 2023-08-01] (pol.).