Celostat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Celostat – układ dwóch płaskich zwierciadeł, który umożliwia obserwację dowolnego rejonu nieba za pomocą nieruchomego przyrządu optycznego, np. lunety.

Zazwyczaj pierwsze zwierciadło celostatu pozostaje nieruchome, a drugie poruszane mechanizmem zegarowym, obraca się dookoła osi, która leży w jego płaszczyźnie. Celostat ma także swoje zastosowanie w heliofizyce.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • red. Włodzimierz Zonna: Kopernik – Astronomia – Astronautyka – przewodnik encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 55. (pol.).