Celownik (element broni)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Celownik

Celownik – urządzenie służące do wyznaczania elementom broni odpowiadającym za początkowy kierunek lotu pocisku takiego położenia, aby tor pocisku przechodził przez cel. Ze względu na przeznaczenie celowniki dzielą się na:

W zależności od konstrukcji i sposobu działania celowniki dzielą się na:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 51. ISBN 83-11-06699-X.
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 47. ISBN 83-86028-01-7.