Centralit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Centralit – niewybuchowa substancja krystaliczna, dodawana do prochów nitroglicerynowych w celu ich stabilizacji i żelatynizacji. W przemyśle stosuje się tzw. centralit I: N,N'-dietylo-N,N'-difenylomocznik CO[N(C
2
H
5
)(C
6
H
5
)]
2
oraz centralit II: N,N'-difenylo-N,N'-dimetylomocznik CO[N(CH
3
)(C
6
H
5
)]
2
[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mikołaj Korzun, 1000 słów o materiałach wybuchowych i wybuchu, 1986, ISBN 83-11-07044X.