Centralny Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej i Sportu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Centralny Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej i Sportu – fundusz celowy istniejący w latach 1978–1990, ustanowiony w celu podejmowania działalności na rzecz wspierania rozwoju kultury fizycznej i sportu.

Powołanie Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1978 r. o utworzeniu Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu[1], Rada Ministrów uchwaliła powołanie Centralnego Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej i Sportu[2].

Dochody Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Dochodami Funduszu Centralnego był:

  • zysk Państwowego Przedsiębiorstwa "Totalizator Sportowy", po dokonaniu odpisów przewidzianych w odrębnych przepisach,
  • 80% przypadających na rzecz budżetu wpłat z tytułu podatku od funduszu rozwoju państwowych jednostek gospodarczych podporządkowanych Głównemu Komitetowi Kultury Fizycznej i Sportu,
  • 40% wpłaty należnej budżetowi centralnemu z tytułu wpłat z zysku od Przedsiębiorstwa Państwowego - Wydawnictwo "Sport i Turystyka",
  • dobrowolne wpłaty ze środków zakładowego funduszu socjalnego i innych funduszów lub środków będących w dyspozycji załóg państwowych jednostek organizacyjnych oraz organizacji spółdzielczych i społecznych,
  • dobrowolne wpłaty instancji związków zawodowych,
  • dobrowolne wpłaty i świadczenia ludności,
  • dotacja z budżetu centralnego,
  • inne wpłaty.

Przeznaczenie środków Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Środki Funduszu Centralnego były przeznaczane na finansowanie:

  • inwestycji objętych nakładami narodowego planu społeczno-gospodarczego,
  • drobnych inwestycji polegających na budownictwie, zakupów dóbr inwestycyjnych dopuszczonych do realizacji poza nakładami planu inwestycyjnego oraz kapitalnych remontów obiektów budowlanych i urządzeń sportowych, na podstawie upoważnień i na zasadach określonych w corocznych uchwałach Rady Ministrów o narodowym planie społeczno-gospodarczym,
  • zakupów wyposażenia i konserwacji sprzętu sportowego,
  • działalności bieżącej organizacji kultury fizycznej i sportu, w tym także dofinansowanie działalności prowadzonej przez organizacje społeczne w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Środkami Funduszu Centralnego dysponował i dokonywał ich podziału Główny Komitet Kultury Fizycznej i Sportu.

Fundusz stopnia wojewódzkiego[edytuj | edytuj kod]

Rady narodowe stopnia wojewódzkiego tworzyły fundusze wojewódzkie[2].

Dochodami funduszów wojewódzkich były:

  • nadwyżki pochodzące z imprez organizowanych na cele funduszów wojewódzkich przez różne instytucje i organizacje,
  • dopłaty do cen za bilety wstępu na imprezy i zawody sportowe,
  • dobrowolne wpłaty Zrzeszenia Sportowego Spółdzielczości Pracy "Start" na działalność spółdzielczych klubów sportowych,
  • dobrowolne wpłaty z zysków z regionalnych gier i loterii,
  • dobrowolne wpłaty ze środków zakładowego funduszu socjalnego i innych funduszów lub środków będących w dyspozycji załóg państwowych jednostek organizacyjnych oraz organizacji spółdzielczych i społecznych,
  • dobrowolne wpłaty instancji związków zawodowych,
  • dobrowolne wpłaty i świadczenia ludności,
  • dotacje z Funduszu Centralnego,
  • dotacje z budżetu terenowego,
  • inne wpłaty.

Środkami funduszów wojewódzkich dysponowały terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.

Zniesienie Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1990 r. o zniesieniu i likwidacji niektórych funduszy zlikwidowano Centralny Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej i Sportu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 26 maja 1978 r. o utworzeniu Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu. Dz.U. z 1978 r. nr 14, poz. 59
  2. a b Uchwała nr 180 Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 1978 r. w sprawie Centralnego Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej i Sportu oraz wojewódzkich funduszów rozwoju kultury fizycznej i sportu. M.P. z 1978 r. nr 39, poz. 149
  3. Ustawa z dnia 14 grudnia 1990 r. o zniesieniu i likwidacji niektórych funduszy. Dz.U. z 1990 r. nr 89, poz. 517