Przejdź do zawartości

Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa – jednostka organizacyjna Ministerstwa Komunikacji, powołana w zadaniem prowadzenia prac naukowo-badawczych, mających na celu postęp techniczny, ekonomiczny i organizacyjny w dziedzinie kolejnictwa.

Powołanie Ośrodka

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie uchwały Rady Ministrów z 1958 r. w sprawie przekształcenia Instytutu Naukowo-Badawczego Kolejnictwa w Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa ustanowiono Ośrodek[1].

Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa powstał w miejsce zniesionego Instytutu Naukowo-Badawczego Kolejnictwa.

Zwierzchni nadzór nad Ośrodkiem sprawował Minister Komunikacji. Siedzibą Ośrodka była Warszawa.

Zadania Ośrodka

[edytuj | edytuj kod]

Podstawowym zadaniem Centralnego Ośrodka Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa było:

  • prowadzenie prac naukowo-badawczych, mających na celu postęp techniczny, ekonomiczny i organizacyjny w dziedzinie budowy, utrzymania i eksploatacji kolei;
  • koordynacja zadań z dziedziny techniki komunikacji, zleconych przez Ministra Komunikacji.

Struktura organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa był jednostką organizacyjną przedsiębiorstwa „Polskie Koleje Państwowe” podległą bezpośrednio Ministrowi Komunikacji i stanowił placówkę naukowo-badawczą w rozumieniu ustawy z 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej oraz ustawy z 1951 r. o szkolnictwie wyższym i o pracownikach nauki[2][3].

Koszty Ośrodka

[edytuj | edytuj kod]

Koszty utrzymania Centralnego Ośrodka Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa pokrywane były z planu finansowo-gospodarczego przedsiębiorstwa „Polskie Koleje Państwowe”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Uchwała nr 222 Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 1958 r. w sprawie przekształcenia Instytutu Naukowo-Badawczego Kolejnictwa w Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa. M.P. z 1958 r. nr 50, poz. 292.
  2. Ustawa z dnia 8 stycznia 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej. Dz.U. z 1951 r. nr 5, poz. 38.
  3. Obwieszczenie Ministra Szkolnictwa Wyższego z dnia 10 października 1956 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o szkolnictwie wyższym i o pracownikach nauki. Dz.U. z 1956 r. nr 45, poz. 205.