Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej – jednostka organizacyjna rządu istniejąca w latach 1971–1990, powołana w celu zapewnienia planowego rozwoju działalności w dziedzinie informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej oraz efektywnego jej wykorzystywania w gospodarce narodowej.

Powołanie Centrum[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie uchwały Rady Ministrów z 1971 roku w sprawie rozwoju informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej ustanowiono Centrum[1]. Nadzór nad działalnością Centrum Informacji sprawował Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki.

Zakres działania Centrum[edytuj | edytuj kod]

Do zakresu działania Centrum Informacji należało:

  • programowanie i koordynowanie przedsięwzięć mających na celu planowe wprowadzenie i rozwój ogólnokrajowego systemu informacji zgodnie z zasadami ustalonymi w niniejszej uchwale,
  • opracowywanie planów działalności informacyjnej na podstawie długofalowych programów rozwoju działalności informacyjnej w kraju i propozycji resortów,
  • kontrola realizacji zadań ustalonych w programach i planach działalności informacyjnej, w tym prac badawczych i rozwojowych,
  • opracowywanie wniosków w zakresie kształcenia oraz koordynacja w zakresie dokształcania i doskonalenia służby informacyjnej, a także przygotowywania użytkowników do korzystania z informacji,
  • inicjowanie i prowadzenie działalności informacyjnej (informacji centralnej) dla centralnych organów zarządzania,
  • prowadzenie działalności wydawniczej w dziedzinie informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej oraz świadczenie usług wydawniczych i informacyjnych, w tym również o podejmowanych i zakończonych pracach naukowo-badawczych i rozwojowych,
  • reprezentowanie polskiej służby informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej za granicą oraz współpraca z zagranicznymi centrami i organizacjami prowadzącymi działalność informacyjną, a w szczególności z Międzynarodowym Centrum Informacji Naukowej i Technicznej krajów członkowskich RWPG,
  • współpraca z organizacjami społecznymi w rozwijaniu działalności informacyjnej w kraju,
  • opiniowanie rzeczowych i finansowych planów importu i rozdziału literatury fachowej,
  • -prowadzenie rejestru jednostek i komórek organizacyjnych.

Kierowanie Centrum[edytuj | edytuj kod]

Centrum Informacji kierował dyrektor generalny Centrum Informacji.

Dyrektora generalnego i zastępców dyrektora generalnego Centrum Informacji powoływał Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki.

Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki powoływał Radę Naukowo-Programową.

Skład Rady Naukowo-Programowej, liczbę jej członków oraz zakres i tryb działania określał statut Centrum Informacji.

Przekształcenie Centrum[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie uchwały Rady Ministrów z 1990 roku (w sprawie uznania niektórych uchwał Rady Ministrów ogłoszonych w Monitorze Polskim za nieobowiązujące) zlikwidowano Centrum i ustanowiono Instytut Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uchwała nr 35 Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1971 r. w sprawie rozwoju informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej. M.P. z 1971 r. nr 14, poz. 104.
  2. Uchwała nr 84 Rady Ministrów z dnia 30 maja 1990 r. w sprawie uznania niektórych uchwał Rady Ministrów ogłoszonych w Monitorze Polskim za nieobowiązujące. M.P. z 1990 r. nr 24, poz. 181.