Cerkiew Opieki Bogurodzicy w Nižnym Komárniku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Opieki Bogurodzicy
Chrám Ochrany Presvätej Bohorodičky
1885/1 z dnia 26.10.1973[1]
cerkiew filialna
Ilustracja
Elewacja południowa
Państwo

 Słowacja

Kraj

 preszowski

Miejscowość

Nižný Komárnik

Wyznanie

greckokatolickie

Kościół

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-słowackiego

Parafia

Parafia w Krájnej Bystrej

Wezwanie

Opieki Bogurodzicy

Położenie na mapie kraju preszowskiego
Mapa konturowa kraju preszowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Nižný Komárnik, cerkiew”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Nižný Komárnik, cerkiew”
Ziemia49°22′30,0″N 21°41′54,0″E/49,375000 21,698333

Cerkiew Opieki Bogurodzicy w Nižnym Komárniku – drewniana greckokatolicka cerkiew filialna zbudowana w 1938 w Nižnym Komárniku.

Należy do parafii w Krájnej Bystrej[2], dekanatu Svidník w archieparchii preszowskiej Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowackiego. W latach 1950-68 była użytkowana przez prawosławnych. Od 1968 posiada status Narodowego Zabytku Kultury.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew powstała w 1938 w pobliżu starszej osiemnastowiecznej świątyni, której pozostałości zachowały się do lat 70. XX w. Zbudowana według projektu znanego ukraińskiego architekta i badacza architektury drewnianej Włodzimierza Siczynskiego. Była remontowana w 1945 i 1969.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Jest to budowla drewniana konstrukcji zrębowej, orientowana, trójdzielna. Wszystkie trzy człony na planie kwadratów, nakryte ośmiobocznymi zrębowymi kopułami. Prezbiterium i babiniec o zbliżonej wielkości mniejsze od nawy. Dachy kryte gontem, zwieńczone wieżyczkami z blaszanymi hełmami i kutymi żelaznymi krzyżami. Główne wejście od frontu poprzedza portyk, wsparty na czterech słupach.

Wnętrze obszerne bez polichromii. Kompletny, bogato zdobiony złotym roślinnym ornamentem ikonostas pochodzi z czasów budowy świątyni. Rząd proroków i Ukrzyżowanie umieszczono na kopule nawy. W nawie chór muzyczny wsparty na słupach. W babińcu malowana tablica fundacyjna.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Obok cerkwi dzwonnica drewniana konstrukcji słupowej, zbudowana na planie kwadratu. Zwieńczona blaszanym hełmem namiotowym z kopułą i wieżyczką.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Wyd. II, Pruszków 2011, ss. 259, 260 ISBN 978-83-62460-12-0