Chłonność turystyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chłonność turystyczna – oznacza zdolność środowiska przyrodniczego do przyjęcia takiego obciążenia przez turystów, które zapewni optymalne warunki wypoczynku i nie spowoduje zachwiania równowagi biocenotycznej w środowisku. Chłonność świadczy więc o możliwości użytkowania turystycznego obszarów bez określenia ich funkcji i sposobu zagospodarowania.

Chłonność turystyczna obszarów jest uzależniona od odporności poszczególnych ekosystemów na użytkowanie turystyczne. Zależność ta jest wprost proporcjonalna – im wyższa odporność, tym wyższa chłonność[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. dr Janusz Sewerniak, dr Jan Owsiak: STAN GOSPODARKI TURYSTYCZNEJ W POWIECIE GOLUBSKO-DOBRZYŃSKIM, Toruń, czerwiec 2003 r.