Christian Sarron

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christian Sarron
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

27 marca 1955
Clermont-Ferrand

Sezon
Zespół

Yamaha

Christian Sarron (ur. 27 marca 1955 w Clermont-Ferrand) – francuski motocyklista. Brat innego znanego motocyklisty, Dominique Sarrona. Przez całą karierę w MMŚ związany był z zespołem Sonauto-Yamaha.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

350 cm³[edytuj | edytuj kod]

W MMŚ Christian Sarron zadebiutował w roku 1976, w kategorii 350 cm³. Francuz wystartował łącznie w dziesięciu wyścigach w latach 1976-1978. Najlepiej spisał się w sezonie 1977 roku, kiedy to zmagania zakończył na 7. miejscu, z dorobkiem trzech miejsc na podium.

250 cm³[edytuj | edytuj kod]

W pośredniej kategorii 250 cm³ Sarron zadebiutował w 1977 roku, podczas GP Niemiec i już w pierwszym starcie stanął na najwyższym stopniu podium. W tym samym sezonie wziął udział jeszcze w GP Hiszpanii, który zakończył na czwartej lokacie. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 14. pozycji.

W roku 1982 wystartował w czterech wyścigach. W GP Finlandii po raz drugi w karierze zwyciężył, uzyskując przy okazji najszybsze okrążenie. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 10. miejscu.

Sezon 1983 był pierwszym dla Sarrona w pełnym wymiarze. Francuz liczył się w walce o tytuł mistrzowski, stając na podium w pięciu rundach. Triumfował w jednej eliminacji o GP Szwecji, natomiast podczas GP Francji startował z pole position. Nie ukończył jednak aż czterech wyścigów, w tym trzech rozpoczynających cykl zmagań. Ostatecznie został wicemistrzem świata.

W kolejnym roku startów Sarron sięgnął po upragniony tytuł, po zaciętej walce z Niemcem Manfredem Herweh (wyprzedził go zaledwie o dziewięć punktów). W ciągu dwunastu wyścigów aż ośmiokrotnie plasował się w czołowej trójce, z czego trzykrotnie na najwyższym stopniu. Tyle samo razy sięgnął także po pole position. Po tym sezonie Francuz zakończył starty w tej serii.

500 cm³[edytuj | edytuj kod]

W najwyższej kategorii 500 cm³ Francuz zadebiutował w roku 1979. W ciągu dziewięciu wyścigów, siedmiokrotnie dojechał do mety, za każdym razem plasując się w czołowej dziesiątce. Najlepiej zaprezentował się podczas GP Finlandii, w którym znalazł się na piątym miejscu. Uzyskane punkty sklasyfikowały go na 11. lokacie.

Po roku przerwy, Sarron powrócił do rywalizacji. Wziął udział w pięciu rundach, jednak tylko w jednej zakończył zmagania na premiowanej punktami pozycji. Dzięki dziewiątej lokacie w GP Narodów, w klasyfikacji generalnej usadowił się na 23. miejscu.

Po zdobyciu mistrzostwa w kategorii 250 cm³, Christian na stałe przeniósł się do klasy królewskiej. Już w drugiej rundzie (o GP Hiszpanii) stanął na najniższym stopniu podium, natomiast podczas kolejnej eliminacji (o GP Niemiec) zwyciężył, wykręcając przy tym najszybsze okrążenie wyścigu. Jak się później okazało, był to jedyny triumf w karierze Francuza. Na trzecim miejscu sklasyfikowany został jeszcze trzykrotnie, ostatecznie plasując się na tej samej pozycji w klasyfikacji końcowej, z dużą jednak stratą do Amerykanów - Freddie Spencera oraz Eddie Lawsona.

Kolejny rok startów okazał słabszy w wykonaniu Sarrona. Na podium znalazł się zaledwie dwukrotnie, zajmując trzecie miejsce podczas GP Belgii i Francji. Był to jednak bardzo równy sezon w wykonaniu Christiana, który we wszystkich ukończonych wyścigach mieścił się w czołowej szóstce. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 6. pozycji.

W sezonie 1987 ośmiokrotnie sięgał po punkty, będąc ponownie dwa razy na najniższym stopniu podium. Najlepiej spisał się w GP Narodów oraz Francji, gdzie startował również z pierwszej lokaty. Aż sześciokrotnie nie dojechał jednak do mety, ostatecznie kończąc rywalizację na 7. miejscu.

Rok 1988 był najlepszym sezonem w karierze Sarrona, pomimo zajęcia 4. lokaty w końcowej klasyfikacji. Świetna okazała się zwłaszcza środkowa część zmagań, kiedy to sześciokrotnie znalazł się w czołowej trójce. Christian okazał się rekordzistą w ilości zdobytych pole position, wygrywając kwalifikacje pięć razy.

W 1989 roku reprezentant Francji dzięki niezwykle równej formie, rywalizację ukończył po raz drugi w karierze na 3. pozycji. Na podium uplasował się trzykrotnie, jednakże w większości wyścigów dojeżdżał w czołowej czwórce. Był to jednak ostatni sezon, w którym Sarron stanął na piedestale.

Sezon 1990 był ostatnim w karierze Christiana. W trakcie dwunastu eliminacji, ośmiokrotnie dojechał do mety, a najlepszym osiągniętą lokatą okazała się czwarta pozycja w trzech wyścigach. Dorobek punktowy pozwolił mu zająć 9. miejsce w ostatecznej klasyfikacji.

Po zakończeniu kariery w mistrzostwach świata, Christian zaangażował się w wyścigi długodystansowe. Połączył siły z bratem Dominique Sarronem, z którym zwyciężył w wyścigu wytrzymałościowym "Bol d'Or". Po sezonie 1995 oficjalnie zakończył karierę wyścigową. Został dyrektorem zespołu Yamaha, startującym w wyścigach Superbike'ów.

Statystyki liczbowe[edytuj | edytuj kod]

System punktowy od 1969 do 1987:

Pozycja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Punkty 15 12 10 8 6 5 4 3 2 1

System punktowy od 1988 do 1992:

Pozycja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Punkty 20 17 15 13 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
Rok Klasa Zespół Motocykl 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Punkty Pozycja Zwycięstwa
1976 350 cm³ Sonauto-Yamaha TZ350 FRA
AUT
NAT
IOM
NED
FIN
CZE
10
GER
7
ESP
5 26 0
1977 250 cm³ Sonauto-Yamaha TZ250 VEN
GER
1
NAT
ESP
4
FRA
YUG
NED
BEL
SWE
FIN
CZE
GBR
23 14 1
350 cm³ Sonauto-Yamaha TZ350 VEN
GER
8
NAT
ESP
2
FRA
YUG
NED
SWE
10
FIN
2
CZE
3
GBR
38 7 0
1978 350 cm³ Sonauto-Yamaha TZ350 VEN
6
AUT
FRA
NAT
NED
5
SWE
FIN
GBR
7
GER
CZE
YUG
15 15 0
1979 500 cm³ Sonauto-Yamaha TZ500 VEN
7
AUT
GER
8
NAT
Ret
ESP
YUG
7
NED
9
BEL
Ret
SWE
9
FIN
5
GBR
6
FRA
26 11 0
1981 500 cm³ Sonauto-Yamaha TZ500 AUT
Ret
GER
NAT
9
FRA
Ret
YUG
NED
BEL
RSM
12
GBR
18
FIN
SWE
2 23 0
1982 250 cm³ Sonauto-Yamaha TZ250 FRA
ESP
9
NAT
8
NED
BEL
YUG
5
GBR
SWE
FIN
1
CZE
RSM
GER
26 10 1
350 cm³ Sonauto-Yamaha TZ350 ARG
AUT
FRA
NAT
NED
5
GBR
5
FIN
2
CZE
7
GER
28 8 0
1983 250 cm³ Sonauto-Yamaha TZ250 RSA
Ret
FRA
Ret
NAT
Ret
GER
7
ESP
2
AUT
4
YUG
2
NED
Ret
BEL
2
GBR
3
SWE
1
73 2 1
1984 250 cm³ Sonauto-Yamaha TZ250 RSA
2
NAT
Ret
ESP
2
AUT
1
GER
1
FRA
5
YUG
2
NED
Ret
BEL
3
GBR
1
SWE
2
RSM
Ret
109 1 3
1985 500 cm³ Sonauto-Yamaha Yamaha YZR500 RSA
6
ESP
3
GER
1
NAT
5
AUT
3
YUG
5
NED
Ret
BEL
3
FRA
Ret
GBR
3
SWE
4
RSM
Ret
80 3 1
1986 500 cm³ Sonauto-Yamaha Yamaha YZR500 ESP
5
NAT
4
GER
Ret
AUT
4
YUG
6
NED
5
BEL
3
FRA
3
GBR
Ret
SWE
RSM
6
58 6 0
1987 500 cm³ Sonauto-Yamaha Yamaha YZR500 JPN
Ret
ESP
Ret
GER
Ret
NAT
3
AUT
6
YUG
NED
Ret
FRA
3
GBR
4
SWE
Ret
CZE
7
RSM
8
POR
5
BRA
5
ARG
Ret
52 7 0
1988 500 cm³ Sonauto-Yamaha Yamaha YZR500 JPN
8
USA
6
ESP
4
EXP
4
NAT
Ret
GER
3
AUT
Ret
NED
3
BEL
Ret
YUG
2
FRA
2
GBR
3
SWE
3
CZE
Ret
BRA
5
149 4 0
1989 500 cm³ Sonauto-Yamaha Yamaha YZR500 JPN
7
AUS
3
USA
6
ESP
4
NAT
DNS
GER
5
AUT
4
YUG
5
NED
3
BEL
4
FRA
4
GBR
5
SWE
2
CZE
4
BRA
8
165.5 3 0
1990 500 cm³ Sonauto-Yamaha Yamaha YZR500 JPN
Ret
USA
4
ESP
7
NAT
GER
4
AUT
7
YUG
NED
7
BEL
4
FRA
Ret
GBR
8
SWE
CZE
6
HUN
Ret
AUS
Ret
84 9 0

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]