Chrząstka klinowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chrząstka klinowata
Chrząstki nalewkowate, różkowate i klinowate. Chrząstka klinowata podpisana Cuneiform cartilage.
Krtań, widok z góry. Guzek klinowaty w fałdzie nalewkowo-nagłośniowym, wytworzony przez chrząstkę klinowatą, podpisany Cuneiform cartilage.

Chrząstka klinowata, chrząstka Wrisberga (łac. cartilago cuneiformis, cartilago Wrisberg) – w anatomii człowieka mała, parzysta, niestale występująca chrząstka krtani, zbudowana z tkanki chrzęstnej sprężystej. Położona jest ku przodowi od chrząstki różkowatej w obrębie fałdu nalewkowo-nagłośniowego, w którym wytwarza wyniosłość – guzek klinowaty, inaczej guzek Wrisberga (tuberculum cuneiforme, tuberculum Wrisberg)[1][2][3][4].

Nazwy eponimiczne upamiętniają niemieckiego anatoma Heinricha Augusta Wrisberga[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 351, ISBN 978-83-200-4501-7.
  2. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 225, ISBN 978-83-66548-16-9.
  3. Piotr Chęciński, Anatomia i fizjologia krtani i gardła dolnego, [w:] Kazimierz Niemczyk i inni red., Otorynolaryngologia kliniczna. Tom 2., Warszawa: Medipage, 2015, s. 525, ISBN 978-83-64737-25-1.
  4. a b Bogusław Gołąb, Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 109.