Coscinodiscophyceae
Coscinodiscus wailesii | |
Systematyka[1] | |
Domena | |
---|---|
Supergrupa | |
Królestwo | |
Gromada | |
Podgromada | |
Klasa | |
Nazwa systematyczna | |
Coscinodiscophyceae Round & Crawford 1990 Round, F.E., Crawford, R.M. & Mann, D.G. (1990). The diatoms biology and morphology of the genera. pp. [i-ix], 1-747. Cambridge: Cambridge University Press. |
Coscinodiscophyceae – klasa okrzemek. Zdefiniowana w 1990 roku jako zbliżona do tradycyjnie wyróżnianej grupy okrzemek centrycznych o różnej randze systematycznej (Centriceae, Centrales ). Później jej definicję modyfikowano. W niektórych ujęciach jest tożsama z taksonami wyższego lub niższego rzędu: Coscinodiscophytina Medlin & Kaczmarska 2004 lub Coscinodiscophycidae Round & Crawford 1990.
Według definicji opracowanej przez Lindę Medlin i Irenę Kaczmarską przedstawicieli tej klasy zwykle charakteryzuje symetria promienista ornamentacji. Wyrostki występują zwykle na obrzeżach pancerzyka i są to wyrostki labialne lub służące do łączenia w kolonie. Wyrostki położone na jego centralnej części są wyjątkowe. Organella zwykle tworzą zestaw określany jako G-ER-M, czyli aparat Golgiego przylega do cystern siateczki endoplazmatycznej i mitochondrium, a to przylega do błony komórkowej lub jądrowej, co jest uznawane za cechę starą ewolucyjnie. Kompleks ten może znajdować się w różnych regionach komórki. W chloroplastach pojedynczy pirenoid, połączony z błoną, nie stykający się z tylakoidami, przez który przenikają błoniaste lamelle[2].
Rozmnażanie płciowe na drodze oogamii. Auksospory rosną izometrycznie, mają giętkie ściany komórkowe z krzemionkowymi płytkami. W trakcie dojrzewania plemniki zwykle pozbywają się plastydów (są merogeniczne), czasem też aparatu Golgiego. Mają wydłużone jądra komórkowe i mitochondria[2].
Medlin i Kaczmarska swoją definicję oparły o cechy zgodne z wynikami analiz molekularnych. Okrzemki centryczne niezaliczone do tej klasy umieściły w nowo opisanej klasie Mediophyceae (Jouse & Prosbkina-Lavrenko) Medlin & Kaczmarska 2004. W większości mimo centrycznego kształtu, charakteryzuje je symetria dwubiegunowa, upodabniając je w tym do okrzemek pierzastych[2]. Rozdzielenie tych grup nastąpiło prawdopodobnie na początku jury[3].
W systemie AlgaeBase w połowie 2024 roku klasę dzielono w następujący sposób[1]:
- podklasa Archaegladiopsophycidae
- rząd Archaegladiopsidales
- rząd Gladiales
- rząd Stephanopyxales
- podklasa Corethrophycidae
- rząd Corethrales
- podklasa Coscinodiscophycidae
- rząd Arachnoidiscales
- rząd Asterolamprales
- rząd Chrysanthemodiscales
- rząd Coscinodiscales
- rząd Ethmodiscales
- rząd Orthoseirales
- rząd Stellarimales
- rząd Stictocyclales
- rząd Stictodiscales
- podklasa Lithodesmiophycidae
- podklasa Melosirophycidae
- rząd Arcanodiscales
- rząd Melosirales
- podklasa Paraliophycidae
- rząd Paraliales
- podklasa Rhizosoleniophycidae
- incertae sedis
- rząd Aulacoseirales
- rząd Chrysanthemodiscales
- rząd Leptocylindrales
- rząd Triceratiales
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b M.D. Guiry, G.M. Guiry: Class: Coscinodiscophyceae. [w:] AlgaeBase [on-line]. World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ a b c Linda K. Medlin , Irena Kaczmarska , Evolution of the diatoms: V. Morphological and cytological support for the major clades and a taxonomic revision, „Phycologia”, 43 (3), 2004, s. 245–270, DOI: 10.2216/i0031-8884-43-3-245.1, ISSN 0031-8884 [dostęp 2024-07-01] (ang.).
- ↑ Linda K. Medlin , A timescale for diatom evolution based on four molecular markers : reassessment of ghost lineages and major steps defining diatom evolution, „Vie et milieu – Life and environment”, 65 (4), 2015, s. 219-238 .