Cylinder Tiplera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Cylinder Tiplerahipotetyczny cylindryczny obszar gęstej materii o nieskończonej długości, który obraca się wokół swojej podłużnej osi, umożliwiający podróżowanie w czasie. Nazywany również maszyną czasu Tiplera.

W odniesieniu do nieskończonej długości cylindrów, co można znaleźć w literaturze już w 1936 roku[1], w 1974 roku Frank Tipler pokazał, że można zamknąć te nieskończone konstrukty w postaci pętli czasoprzestrzennych, a tym samym umożliwić teoretycznie podróże w czasie[2].

Rozwiązanie Tiplera zasugerowało, że jeśli szybkość obrotów byłaby dostateczna, skończony cylinder może produkować zamknięte krzywe czasoprzestrzenne. Tiplerowi nie udało się tego udowodnić matematycznie.

Stephen Hawking w swej pracy z 1992 traktującej o możliwej ochronie chronologii zakładał, że zamknięte krzywe czasoprzestrzenne nie mogą zostać utworzone, a zatem nie mogą być wykorzystywane do podróży w czasie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Willem Jacob van Stockum. The Gravitational Field of a Distribution of Particles Rotating about an Axis of Symmetry. „Proceedings of the Royal Society of Edinburgh”, 1936. (ang.). 
  2. Frank Tipler. Rotating Cylinders and the Possibility of Global Causality Violation. „Physical Review D”. 9 (8), s. 2203–2206, 1974. DOI: 10.1103/PhysRevD.9.2203. Bibcode1974PhRvD...9.2203T. (ang.). 
  3. Stephen Hawking. Chronology protection conjecture. „Physical Review D”. 46 (2), s. 603–611, 1992. DOI: 10.1103/PhysRevD.46.603. Bibcode1992PhRvD..46..603H. (ang.).