Cyngiel (herb szlachecki)
Cyngiel (Dziengiel) – polski herb szlachecki.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu złotym głowa wilcza z wywieszonym jęzorem, czerwona przebita mieczem od dołu. Klejnot jak w godle[1]. Labry złote podbite czerwienią[2].
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Początek herbu jak dotąd niewiadomy mający prawdopodobnie proweniencję średniowieczną. Według Małachowskiego rodzina Cyngiel pochodzi z Inflant[3].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Cyngiel[4], Dziengiel[5], Dzięgiel[4], Dzingiel[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pan Jurzak na swojej stronie (patrz link) daje pole czerwone a głowę wilka brunatną i bez klejnotu.
- ↑ To jest klasyczny układ barw, gdzie wierzch to kolor tarczy a podbicie barwa godła. Jednak pan Gail na swojej stronie (patrz link) podaje odwrotny układ barw.
- ↑ Piotr Nałęcz Małachowski: Zbiór nazwisk szlachty w Królestwie Polskim i Wielkim Księstwie Litewskim. Lublin: 1805, s. 86.
- ↑ a b c tamże
- ↑ Herb Cyngiel z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 47.
- Piotr Nałęcz Małachowski: Zbiór nazwisk szlachty w Królestwie Polskim i Wielkim Księstwie Litewskim. Lublin: 1805, s. 86.