Czubniczka łysawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cystolepiota seminuda)
Czubniczka łysawa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pieczarkowate

Rodzaj

czubniczka

Gatunek

czubniczka łysawa

Nazwa systematyczna
Cystolepiota seminuda (Lasch) Bon
Docums Mycol. 6(no. 24): 43 (1976)
Zasięg
Mapa zasięgu
Państwa, w których występuje w Europie

Czubniczka łysawa (Cystolepiota seminuda (Lasch) Bon – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1828 r. W.G. Lasch nadając mu nazwę Agaricus seminudus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1976 r. Marcel Bon[1].

Ma 20 synonimów. Niektóre z nich[2]:

  • Cystoderma seminudum (Lasch) Fayod 1889
  • Cystolepiota morieri (Gillet) Bon 1993
  • Cystolepiota seminuda (Lasch) Bon 1976 var. seminuda
  • Cystolepiota seminuda var. sororia (Huijsman) Gminder 2003
  • Cystolepiota sororia 1973
  • Lepiota morieri Gillet 187
  • Lepiota seminuda (Lasch) P. Kumm. 1871
  • Lepiota sistrata subsp. morieri (Gillet) Sacc. 1887
  • Lepiota sistrata var. seminuda (Lasch) Quél. 1872
  • Lepiota sororia Huijsman 1960)
  • Mastocephalus seminudus (Lasch) Kuntze 1891

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnicy 1–2,5 cm, kształt początkowo dzwonkowaty, potem płasko rozpostarty, czasami z tępym garbkiem, u dojrzałych owocników całkiem płaski. Powierzchnia o barwie od mlecznej do kremowobiałej, pokryta drobnymi, białawymi kosmkami. Młode okazy pokryte są białawą osłoną, która wystaje ząbkami poza brzeg kapelusza. Starsze okazy łysieją[4].

Hymenofor

Blaszkowy, blaszki wolne, średnio gęste, białe[4].

Trzon

Wysokość 2-5 cm, grubość 0,2-0,3 cm, walcowaty. Powierzchnia biaława, pod kapeluszem naga, poniżej początkowo drobno omączona, potem łysiejąca. W dolnej części różowieje[4].

Miąższ

W kapeluszu białawy, w korze trzonu winnoczerwony. Smak i zapach nieprzyjemny[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Czubniczka łysawa występuje głównie w Europie i jest tutaj szeroko rozprzestrzeniona. Podano również kilka stanowisk na zachodnim i wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej[5]. Na terenie Polski w piśmiennictwie naukowym podano liczne stanowiska[3].

Saprotrof. Rośnie na ziemi w lasach i zaroślach liściastych, rzadziej w iglastych, także w szkółkach leśnych, ogrodach[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2016-11-07]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2016-11-07]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d Andreas Gminder: Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. Warszawa: Weltbild, 2011. ISBN 978-83-258-0588-3.
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2016-11-07].