Czepiec balistyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przekrój pocisku do armaty 381 mm. Na dziobie widoczny cienkościenny czepiec balistyczny (ballistic cap)

Czepiec balistyczny – ostrołukowa lub stożkowa powłoka części pocisku[1].

Osadzony jest na przedniej głowicowej części pocisku celem zmniejszenia oporu powietrza w przypadku, kiedy głowica pocisku lub zapalnik głowicowy nie mają dogodnych aerodynamicznych kształtów. Wykonany z cienkiej blachy stalowej lub z tworzywa o odpowiedniej wytrzymałości. Ma zastosowanie w pociskach kumulacyjnych, przeciwpancernych zwykłych tzw. tępogłowicowych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 54. ISBN 83-86028-01-7.