Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1991 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Reit im Winkl. Wywalczył tam srebrny medal dystansie 30 km techniką dowolną, w sztafecie był czwarty, a w biegu na 10 km stylem klasycznym zajął 23. miejsce. W Pucharze Świata zadebiutował 11 stycznia 1992 roku w Cogne, zajmując 17. miejsce w biegu na 15 km. Nie dało mu to jednak punktów, bowiem do końca sezonu 1991/1992 punkty zdobywało tylko pierwszych piętnastu zawodników. Mimo wielokrotnych startów w zawodach tego cyklu Vallet nigdy nie zdobył punktów PŚ.
W 1992 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville, zajmując 79. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym oraz 68. miejsce w biegu pościgowym. Podczas rozgrywanych dwa lata później igrzysk olimpijskich w Lillehammer jego najlepszym wynikiem było 32. miejsce w biegu na 30 km stylem dowolnym. Zajął też między innymi 31. miejsce na dystansie 50 km stylem dowolnym na mistrzostwach świata w Falun w 1993 roku.