Długopęd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Długopęd porzeczki złotej

Długopęd – boczny pęd roślin drzewiastych o długich międzywęźlach (odległościach między poszczególnymi liśćmi) i silnym przyroście na długość. Na pędzie takim występują pojedyncze pąki liściowe, rzadko kwiatowe (np. u forsycji). Cechy morfologiczne długopędów odgrywają często istotną rolę przy oznaczaniu gatunków i odmian.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Elżbieta Kuta, 1998: Długopęd. W: Encyklopedia biologiczna. Wydawnictwo OPRES, Kraków.
  • Alicja Szweykowska, Jerzy (red.) Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. I. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1993. ISBN 83-214-0140-6.