Przejdź do zawartości

Dacrycarpus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dacrycarpus
Ilustracja
D. dacrydioides – pęd z nasionami i osnówkami
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

araukariowce

Rodzina

zastrzalinowate

Rodzaj

Dacrycarpus

Nazwa systematyczna
Dacrycarpus de Laubenfels
J. Arnold Arbor. 50: 315. 15 Jul 1969[3]
Typ nomenklatoryczny

D. dacrydioides (A. Richard) de Laubenfels[3]

Dacrycarpusrodzaj zimozielonych drzew nagonasiennych z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje dziewięć współcześnie żyjących gatunków występujących na obszarze od południowo-wschodniej Azji po Nową Zelandię; wszystkie rosną w tropikalnych lasach deszczowych, zwykle na wysokościach od 1 tys. do 3 tys. m n.p.m.[4] Skamieniałości odkryte w Argentynie dowodzą, że w eocenie przedstawiciele rodzaju występowali również w Ameryce Południowej[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój D. dacrydioides
Pokrój
Drzewa (rzadziej rośliny o pokroju krzewiastym) osiągające zwykle wysokość od kilkunastu do ponad 60 m.
Liście
Liście dimorficzne - właściwe są odmienne niżeli młodociane. Są igłowate i spłaszczone, o długości od kilku do kilkunastu mm, przy czym młodociane są zwykle dłuższe i ułożone w dwóch rzędach. do 3–5 cm długie i od 2 do 4 mm szerokie. Wyrastają na pędach skrętolegle, przy czym u nasady rozgałęzień pędów są zwykle mniejsze. Pąki są niepozorne.
Organy generatywne
Kwiaty męskie skupione w strobile wyrastające w kątach liści, owalne lub cylindrycznie wydłużone. Strobile żeńskie składają się zwykle z jednego płodnego zalążka z mięśniejącą osnówką. Pozbawione skrzydełka nasiono otoczone jest czerwonawą osnówką[4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Jeden z rodzajów rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae).

Wykaz gatunków[6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  3. a b Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2012-01-19]. (ang.).
  4. a b John Silba: Encyclopedia coniferae. Corvallis, Oregon, USA: Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 30-31, seria: Phytologia Memoirs.
  5. a b Peter Wilf. Rainforest conifers of Eocene Patagonia: Attached cones and foliage of the extant Southeast Asian and Australasian genus Dacrycarpus (Podocarpaceae). „American Journal of Botany”. 99 (3), s. 562–584, 2012. DOI: 10.3732/ajb.1100367. (ang.). 
  6. Dacrycarpus. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-01-19].