Darejek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Achemenidzki darejek z IV w. p.n.e.

Darejek (darejka[1], gr. δαρεικός dareikos, prawdopodobnie od pers. dara – król) – złota perska moneta Achemenidów o wadze ok. 8,4 g, wprowadzona przez króla Dariusza I i będąca w obiegu do czasów Aleksandra Wielkiego (tj. do schyłku IV wieku p.n.e.).

Na jej awersie umieszczano umowne przedstawienie brodatego koronowanego władcy z berłem (włócznią) i łukiem (stąd potoczne nazywanie monety „łucznikiem”), przyklękającego przed niewidzialnym bóstwem; na rewersie widniał wgłębiony prostokąt (quadratum incusum) po puncy menniczej. Moneta nie nosiła żadnych inskrypcji[2].

Darejek złoty, bity z kruszcu wysokiej próby (0,980) i stanowiący 1/16 perskiej miny (504 g), był równowartością 20 srebrnych darejków, zwanych syklami (gr. siglos) o wadze 5,6 grama[3]. Zasadniczo emitowano je dla zachodnich małoazjatyckich satrapii państwa perskiego, najpewniej dla opłacania żołdu greckich najemników[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. darejka, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-07-21].
  2. C.C. Chamberlain: Guide to Numismatics. London: English Universities Press, 1965, s. 41.
  3. W.W. Zwaricz: Numizmaticzeskij słowar’. L’wow: Wiszcza szkoła, 1980, s. 12.
  4. B. Bravo, E. Wipszycka: Historia starożytnych Greków. T. 1. Warszawa: PWN, 1988, s. 208.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]