De Volkskrant

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
De Volkskrant
Ilustracja
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Holandia

Adres

Amsterdam

Wydawca

De Persgroep

Pierwszy numer

1919

Strona internetowa

De Volkskrant (dosłownie Gazeta ludu) – jeden z największych dzienników w Holandii. Ma zasięg krajowy i ukazuje się rano. Został założony w 1919 roku. Z początku była to gazeta katolicka. W latach sześćdziesiątych przesunęła się na lewo. Jednak od lat osiemdziesiątych ma charakter umiarkowany, centrolewicowy. W 2002 roku sprzedawano 326 tys. egzemplarzy dziennie. Należy do De Persgroep. Siedziba znajduje się w Amsterdamie.

De Volkskrant został założony w 1919 roku i jest codzienną gazetą poranną od 1921 roku. Pierwotnie de Volkskrant był gazetą rzymskokatolicką ściśle związaną z Katolicką Partią Ludową i katolickim filarem. Gazeta tymczasowo zaprzestała publikacji w 1941 r.[1] Po ponownym założeniu w 1945 r. jej biuro przeniosło się z Den Bosch do Amsterdamu. W latach 60. stała się gazetą lewicową, ale zaczęła łagodzić swoje stanowisko w 1980 r. W dniu 23 sierpnia 2006 r. Volkskrant opublikował swoje 25 000 wydanie[2].

W 1968 r. własność De Volkskrant i Het Parool połączyła się w nową spółkę dominującą, De Perscombinatie. Het Parool zyskał kontrolę ze względu na większe inwestycje w spółkę dominującą. De Perscombinatie rozpoczęła wspólne drukowanie. W 1975 roku dołączył do niej Trouw. W 1994 roku De Perscombinatie przejęła Uitgeverij Meulenhoff & Co i stała się PCM Uitgevers. W 1995 r. PCM przejęła większy Nederlandse Dagblad Unie, właścicieli Algemeen Dagblad i NRC Handelsblad. W 1996 r. przejęła Volkskrant. PCM zostało przejęte w 2009 r. przez De Persgroep z Belgii, a w grudniu 2009 r. zmieniło nazwę na De Persgroup Nederland, obecnie DPG Media Nederland. W 2010 r. Pieter Broertjes zakończył swoją 20-letnią kadencję na stanowisku redaktora naczelnego[3]. W 2013 r. de Volkskrant otrzymał tytuł Europejskiej Gazety Roku w kategorii gazet ogólnokrajowych[4]. W październiku 2006 r. Volkskrant ogłosił, że zamierza rozpocząć publikację bezpłatnej wersji swojej gazety, skierowanej do młodych ludzi. Ponieważ PCM nie wyraziło na to zgody, nigdy do tego nie doszło.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cordula Rooijendijk, That City is Mine!: Urban Ideal Images in Public Debates and City Plans, Amsterdam & Rotterdam 1945-1995, Amsterdam University Press, 2005, ISBN 978-90-5629-382-6 [dostęp 2023-07-13] (ang.).
  2. Zelfbewust op zoek [online], de Volkskrant, 23 sierpnia 2006 [dostęp 2023-07-13] (niderl.).
  3. Bescheiden antwoord aan den steller van het stukje in de mengelingen van de Groninger Courant, van den 23 Februarij 1836, getiteld: 'Over de overeenkomst van het Belgische oproer in 1829, 1830 en het Kerkelijk Staatkundig oproer in Oud-Nederland in deze dagen', „Dutch Pamphlets Online”, DOI10.1163/2214-8264_dutchpamphlets-kb3-kb31573 [dostęp 2023-07-13].
  4. Philippe Remarque stopt als hoofdredacteur van de Volkskrant [online], Het Parool, 18 kwietnia 2019 [dostęp 2023-07-13] (niderl.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]