Dekalkomania (technika malarska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obrazu "Ogień i Lód" autorstwa H. Grobe (1975), wykonany techniką dekalkomanii

Dekalkomania (od francuskiego décalquer – kopiować[1]) – technika malarstwa automatycznego polegająca na rozciskaniu farby między dwiema warstwami materiału, np. papieru. Dekalkomania była w malarstwie stosowana przez surrealistów[2], spopularyzowana szczególnie przez Maxa Ernsta i Oscara Domíngueza[3]. Wcześniej podobna technika pojawiała się w ceramice[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chembers 21 Century Dictionary. Allied Publishers, s. 345. ISBN 978-81-86062-26-5.
  2. Paul. Poplawski: Encyclopedia of literary modernis. Westport, CT: Greenwood Press, 2003, s. 411. ISBN 978-0-313-31017-1.
  3. Decalcomania Update, paintingclass.net (ang.)
  4. Anita. Włodarczyk-Kulak: O sztuce nowej i najnowszej : główne kierunki artystyczne w sztuce XX i XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2010, s. 191. ISBN 978-83-262-0526-2.