Doświadczenie Ørsteda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Doświadczenie Ørsteda, przedstawione przez prof. Olivera Zajkova w Instytucie Fizyki na Uniwersytecie Świętych Cyryla i Metodego w Skopju w Macedonii

Doświadczenie Hansa Ørsteda (spolszczona pisownia: Oersteda) – eksperyment, przeprowadzony około 1820 r. przez Hansa Ørsteda. Ustawiona pod przewodnikiem elektrycznym igła magnetyczna, po zasileniu przewodnika prądem elektrycznym, zmienia swoją orientację, co dowodzi, że wokół przewodnika wytwarza się pole magnetyczne[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Grzegorz Bogusz, Mateusz Moksa: Doświadczenie Hansa Oersteda. agh.edu.pl. [dostęp 2014-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-10)]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Doświadczenie_Ørsteda&oldid=70840043”