Przejdź do zawartości

Dobór par do przeszczepienia krzyżowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dobór par do przeszczepienia krzyżowego[1] – sposób wyboru dawcy organów. Dotyczy przeszczepów między osobami niespokrewnionymi. O doborze pary decydują:

  1. Zgodność grupy krwi.
  2. Brak przeciwciał DSA (Donor Specific Antibody) u potencjalnego biorcy wobec antygenów HLA dawcy. W ramach postępowania u dawcy i biorcy oznacza się antygeny zgodności tkankowej HLA. Wykonuje się też wirtualny crossmatch (biologiczna próba krzyżowa), aby wykryć obecność i ocenić aktywność przeciwciał biorcy wobec antygenów dawcy.
  3. Ujemny wynik próby krzyżowej. Próby wykonywane są bezpośrednio przed zabiegami pobrania i przeszczepienia nerek.
  4. Punktacja stosowana przy alokocji nerek od dawców zmarłych. Spełnienie jest podstawą akceptacji wykonania zabiegu w ramach Programu Wymiany Par.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. L. Kubicki, J. Haberko, J. Czerwiński. Wytyczne Zespołu Prawnego Krajowej Rady Transplantacyjnej dla Komisji Etycznej w zakresie interpretacji klauzuli "szczególnych względów osobistych" przy pobraniu narządów od żywych dawców niespokrewnionych. „Poltransplant Biuletyn Informacyjny”. 1(21), marzec 2013. ISSN 1428-0825.